#همنوا_با_ابوحمزه #فراز_پنجم
به نام آنکه مرا با محبت خویش ادب نمود و با وجود بخل و خساستم مرا از جود و کرمش محروم نساخت. همان که حتی اگر با زبان گناه آلودم بخوانمش مرا از درگاهش رد نمی‌کند. و هم او که رسیدن بر آستانه درگاهش فقط یک قدم است و آن قدم همان است که بر این خود آلوده نهم…
دوستان و همراهان عزیزم سلام. طاعات و عبادات شما عزیزان قبول درگاه حضرت دوست. چاره‌ای نیست جز تحمل ما تا آخر ماه مبارک رمضان. انشاءالله اگر باعث زحمت و کدورت شما هستم به بزرگواری خود عفو بفرمایید.
رسیدیم به پنجمین شب و به فراز پنجم . بهتر دیدم در تکمیل فراز شب قبل، جمله بعدی دعا را بیاورم که می‌فرماید:
وأَنَّکَ لاتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلاّ أَنْ تَحْجُبَهُمُ الاَعْمالُ دُوَنَکَ :
1- در فراز قبل دیدیم که مسافت رسیدن به حضرت دوست زیاد نیست . و حالا در این فراز می‌فرماید که حجابی هم نیست و اگر حجابی هست، این حجاب همان گناهان بنده است. و برای همین است که دعاها با استغفار شروع می‌شود تا این حجاب برداشته شود. و نیز با شکر آغاز می‌شود چرا که به جا نیاوردن شکر نعمت هم خود حجابی است که با حمد در آغاز دعا این حجاب هم برطرف می‌شود. وقتی که حجاب برطرف شد حالا بنده خواسته اصلی خودش را طلب می‌کند. (انشاءالله در اولین فرصت این قسمت از دعا را بخوانید و ببینید که حضرت بعد از فراز از خداوند چه طلب می‌کند)
2- یعنی تو از نظر خلق پنهان نیستی مگر اینکه اعمال‌شان حجاب انها از تو گردد.
خدای متعال نزدیک تر از ان است که حتی تصورش را بکنیم،یا نزدیکتر از من به من است. واین عجب بین که من از او دورم به تعبیرات ان شاعر دیگر که گفته:
کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم ترا. پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تورا
اما انچه مسلم است و در این دعای عظیم الشأن امده اعمال بد ما باعث دوری از خدا و حقایق عالم شده است،بین ما و خدا حجاب‌های زیادی از حجاب‌های نورانی و ظلمانی قرار دارد،اما امام حجاب اعمال را در اینجا بیان می‌کند، اگر ما گناه نکنیم و اعمال سوء نداشته باشیم به خدا و خلیفه خدا می‌رسیم و در ان تشرف جناب علی ابن مهزیار خدمت امام زمان (ارواحناء فداء)نکته جالبی است وان این که وقتی قاصد حضرت امد به قاصد حضرت گفت:((ارید الامام المحجوب عن العالم ))=من دنبال امامی می‌گردم که محجوب و غایب از دیدگان عالم است.
قاصد گفت:((و ماهو المحجوب عن العالم ولکن حجبه سوء اعمالکم))=آن حضرت محجوب از عالم نیست اعمال بد شما باعث شد که او برای شما حجاب باشد.
گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است
گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است.
حرف اول و اخر این است که گناه نکنیم (شرح دعای ابوحمزه از حجت الاسلام سید عباس موسوی مطلق )
00000000000

#همنوا_با_ابوحمزه #فراز_ششم
به نام آنکه مرا با محبت خویش ادب نمود و با وجود بخل و خساستم مرا از جود و کرمش محروم نساخت. همان که حتی اگر با زبان گناه آلودم بخوانمش مرا از درگاهش رد نمی‌کند. و هم او که رسیدن بر آستانه درگاهش فقط یک قدم است و آن قدم همان است که بر این خود آلوده نهم و به نام او که میان من و او حجابی نیست جز آنچه من به دست خود میان او و خودم چون حجاب ساخته‌ام…
سلام! سلامی با عطر خوش دعای ابوحمزه در شب‌های مبارک عزیزترین ماه خدا. دوستان عزیزم طاعات و عبادات‌تان مقبول درگاه احدیت. امیدوارم که دعای خیر حضرت صاحب الزمان عج‌الله تعالی فرجه الشریف شامل حال تک‌تک ما در این شب‌های عزیز باشد. در این ساعات و دقایق ارزشمند حضرتش را از دعای خیر برای سلامتی و فرجش فراموش نکنید.
و اما فراز شب ششم، فرازی بس عجیب و تکان دهنده، که گرچه در ابتدا بنده را مقابل پروردگار سراپا لبریز از شرم و خجالت می‌کند. ولی باز به همان رسمی که در فرازهای دعای ابوحمزه فراوان دیده می‌شود، گوئی دست خالق به زیر چانه بنده گنهکار روسیاه سربه‌زیر می‌آید و صورتش را بالا می‌آورد که شرم چرا؟ تو اینک دربرابر معبود نشسته‌ای و میان من و تو حجابی نیست. پس سرت را بالا بگیر. حتی اگر گنهکاری سرت را بالا بگیر. و امام سجاد علیه‌السلام چقدر زیبا در این فراز بنده را از این شرم نجات می‌دهد و راه بازگشت را بر بنده می‌گشاید. آنگاه که می‌فرماید:
فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَی ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ : اگر کسی جزتو از گناهم آگاه می‌شد هرگز آن را انجام نمی‌دادم
بارها برایم پیش آمده که گناهی یا عمل خلافی را مرتکب شدم که حتی اگر احتمال حضور و اطلاع شخص دیگری را می‌دادم از آن عمل دست برداشتم. حال آنکه معبودم و پروردگارم در تمام لحظات حاضر و ناظر من است.
خدایا ! من اگر گناه کردم، معنای حریم شکنی نیست. معنای هتک حرمت ربوبی نیست. پروردگارا! من در برابر دیگران تو را گناه نمی‌کنم. و نه تنها حقّ دیگران را ضایع نمی‌کنم، حقّ خودم را هم در برابر تو ضایع نمی‌کنم. و در حضور دیگران، مشهد و محضر دیگران تو را گناه نمی‌کنم. امّا در حضور تو، تو را گناه می‌کنم. این نه برای آن است که حرمت تو را رعایت نکردم و این نه برای آن است که تو پیش من مُکرّم و مُعزّز نیستی! بلکه برای آن است دیگران اگر بفهمند و ببینند، آبروریزی می‌کنند، مرا کیفر می‌کنند و تو می‌بینی و می‌دانی و عفو می‌کنی! پس سرّ اینکه در حضور دیگران گناه نمی‌کنم و در حضور تو گناه می‌کنم آن است که تو می‌بخشی و آنها نمی‌بخشند. نه برای آن که تو پیش من محترم نیستی حرمت شکنی می‌کنم !
خوب پس اینکه انسان در حضور دیگران گناه نمی‌کند و در حضور ذات أقدس إله گناه می‌کند ، این ممکن است دو گونه باشد: یک عدّه‌ای برای خدا حرمت قائل نیستند، معاذ الله. یک عدّه‌ای برای خدا حرمت قائل‌اند و خدا را ستّار می‌دانند و خدا را غفّار می‌دانند. خدا را حلیم می‌دانند. چنین کسی استحقاق دریافت عفو الهی را دارد. البتّه تعبیر استحقاق نه برای آن است که کسی طلبکار باشد. بلکه به این معناست اگر ذات أقدس إله ببخشد، اینجا مورد روا و جواز و حقّ است .