#شبهه

✍ خسته نباشی کربلایی!
امسال هم هرطور شده خودت را به کربلا رساندی
و چهلمین روز شهادت امام حسین را به سوگ نشستی
البته چهلمین روز که غلط است،تا امروز دقیقا پانصدویازده هزارو چهل روز از شهادت امام حسین می گذرد!!
درود بر تو که پانصدو یازده هزارو چهلمین روز شهادت امامت را سوگواری کردی!
رد شدن از راهها چطور بود؟ هیچ میدانی در راه از چه چیزهایی رد شدی؟
کودکان کار رادیدی؟ کارتن خوابها را چطور؟ خانه های کاه گلی؟مادران خود فروش؟ پدران کلیه فروش؟
هیچ میدانی در کشور خودت از چند کربلای خانگی گذشتی تا به پانصدو یازدهمین سوگ امامت بنشینی؟

در بین راه چه خوردی؟
خرما،حلوا،ماهی،و انواع خوراکی ها که نشان از مهمانوازی عراقی ها دارد!
نشان از مهمان نوازی همین برادران دینی که چندی قبل خرمشهرمان را خدا از دستشان آزاد کرد!
مهمان نوازی برادران عراقی که در جنگ به خاک و ناموس و مال و فرهنگمان تجاوز کردند چطور بود؟
غذایشان بوی خون شهدا را نمی داد؟
عجب وفادار ماندی به خون شهدای جنگ!
زیارت قبول کربلایی..

? #پاسخ

✍ دشمن اربعین خسته است…

سلام بزرگوار و تشکر بابت خداقوتی که عرض کرده ای..

1⃣ نوشته ای: درود بر تو که بعد از پانصدو …هزار سال شهادت امامت را سوگواری کردی
?می نویسم: درود بر شما که خوب عاشقان حسین(ع) را شناخته ای. محب حسین روز و مکان نمیشناسد و سوگواری اش فقط اشک نیست و از جنس دیگر است. موسم عزای حسین موسم تولد گلواژه های ادب، ایثار، ذلت ستیزی، شهادت طلبی، ولایتمداری ، دشمن شناسی و حتی نفاق شناسی است.
باورش و هضمش سخت است ولی می توان در سوگ حسین دوباره متولد شد و جشن تولد گرفت!!

2⃣ نوشته ای: رد شدن از راه ها چطور بود؟ کودکان کار دیدی….؟
?می نویسم: جاده پر و پیچ خم بود و فقط اهل استقامت می توانند از آن عبور کنند.
گاهی مشکلات را می دیدم و یاد می کردم از همه عزیزانی که گاهی از روی جهل، گاهی غرض و مرض فقط در اربعین و محرم یاد فقرا می افتند.

افتخار میکردم که این جماعت زائر، پرورش یافته مکتبی هستند که مولایشان علی(ع) به آنها درس داده است که کمک به محرومان و بردن شیر برای یتیمان منافاتی با خلق حماسه و رجزهای علوی در یوم الله ها و کوبیدن بر دهان ناکثین و قاسطین و مارقین ندارد.

اما حقیقتا دلم بیشتر از آن که برای شکم گرسنه کودکان کار بسوزد برای ذهن کودک صفتان بیمار سوخت!
و در هرلحظه پیاده روی، بابت اربعین شکر خدا می کردیم چرا که مکتب اربعین باعث میشود حتی برخی از دوستان خسته و عافیت زده و مخالف در این ایام حداقل در حد لقلقه زبان یادی از کودکان کار بکنند.

البته نمی دانم چگونه در کشوری که متاسفانه در اسراف، جراحی زیبایی بینی،تورهای ترکیه ،تجمل گرایی، و… رکوردشکنی کرده است شاخک های برخی از دوستان به صورت کاملا اتفاقی! فقط در آستانه اربعین برای کمک به مستمندان حساس می شود و در موعد عیدنوروز و یلدا و جشن های وارداتی ولنتاین و… دوستان عزیزم روزه سکوت می گیرند!!

نمایشنامه ی عجیبی است!! برخی مسافران آنتالیا یهویی در موعد اربعین و حج، قهرمان داستان بینوایان شده و یا در روز قدس برخی وطن فروشان و نامردنیوزان به صورت کاملا اتفاقی!وطن پرست می شوند.
?حضرت حافظ زیبا گفت:
برو این دام بر مرغ دگر نه/ که عنقا را بلند است آشیانه..

3⃣ نوشته ای در بین راه چه خوردی؟
می نویسم : حقیقت را بخواهی بیشتر از حلوای موکب، خون دل خوردم. هر گاه عکس شهیدان را می دیدم یادی از عاقبت بعثی ها و صدام میکردم و هرگاه عکس شهدای مدافع حرم وطنم را در مسیر می دیدم یاد خائنینی می افتادم که قدرشناس نیستند امنیتی که مرهون این شهدا هستیم!

4⃣ شیعیان میهمان نواز عراق را با بعثی های ناسیونالیست متجاوز یکی خواندی و طعنه زدی!!

?می نویسم: همان خدایی که خرمشهر را آزاد کرد عراق را هم از چنگال بعثی ها آزاد کرد. جسارت کنم و بنویسم از عقل به دور است که شیعیانی که در حیات صدام بیشترین زخم ها خوردند امروز با زخم زبان های جاهلانه با صدامیان یکی شوند.
آیا شیعیان عراق حق دارند ناموس امروز وطنم را با اشرف بی شرف و فرح دیبای پهلوی و قس علیهذا بشناسند؟
خطاب به خودم عرض میکنم: التماس اندکی تفکر

5⃣ دوست عزیزم امیدوارم سال بعد دست در دست هم زائر اربعین باشیم . یقین دارم آنگاه هر ساله موعد #اربعین در پاسخ به طعنه ها و کنایه ها این بیت حافظ را زمزمه خواهی کرد:
?من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می/
زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است