?بعضی آدم ها ،
?انگار چوبِ خشک اند !
?تا عصبانی می شوند ،
?آتش می گیرند
?و همه جا را دود آلود می کنند
?همه جا را تیره و تار می کنند
?اشکِ آدم را جاری می کنند …
?اما بعضی ها این طور نیستند !
?مثلِ عودند …
?وقتی یک حرفی میزنی که ناراحت می شوند و آتش می گیرند ،
?بویِ جوانمردی و انصاف می دهند
?و تمامِ تلاششان را می کنند که تو را آزُرده خاطر نکنند …
?این است که می گویند :
?” هر کس را که می خواهی بشناسی ، در وقتِ عصبانیت و خشم بشناس !