? آثار عجیب بند بند جوشن کبیر?

?فراز 1??برای رزق و روزی.
?فراز 2??برای خلاص شدن از سختی.
?فراز 3??برای رفع دشمن.
?فراز 4??برای رسیدن به جاه و مقام و عزت.
?فراز5 ??برای نزدیک شدن به خداوند.
فراز 6??برای تواضع در برابر خداوند.
?فراز 7??برای روزی حلال.
?فراز 8??اگر کسی با شما وعده ای کرده ولی زیر قولش زده این بند را زیاد بخوانید.
?فراز 9??برای جلب محبت.
?فراز10_29_33_78??برای بستن زبان بدگویان و بد زبانان مثل شوهری که بدزبانی میکند و دشمنان.
?فراز11_15_17_27_44_46??برای آسان شدن در کارها.
?فراز 12??برای بخت گشایی جوان ها.
?فراز 13??برای سعادت مندی و خوشبختی
?فراز 14??برای آرامش.
?فراز 16??برای نجات یافتن نکیر و منکر
?فراز 18??اگر با شخص مهمی کاردارید مثل ادارات.
?فراز 19??برای آسان رد شدن از پل صراط.
?فراز 20_25??برای حفظ ایمان.
?فراز 21_26??برای رفع غم.
?فراز 22??اگر دوست دارید کارتان انجام بگیرد قبل از آنکه دنبال آن کار بروید چند روز این ذکر را بخوانید.
?فراز 23??برای پیدا کردن حال خوش در عبادت.
?فراز 24_30??برای دولتمند شدن و بخت بلند پیدا کردن.
?فراز 28??برای موفقیت در کارها مثل دانش آموزان.
?فراز 31??برای سرحال شدن در عبادت
?فراز 32??برای بالا رفتن درجه مثل درس خواندن.
?فراز 34??برای محبوب شدن پیش بزرگان.
?فراز 35??برای عزیز شدن در نظر مردم.
?فراز 36_-58??برای رفع شر.
?فراز 37??برای رفع حالت تهوع مانند خانم های باردار.
?فراز 38??برای دفع چشم و زخم.
?فراز 39??برای محفوظ ماندن مال
?فراز 40??اگر میخواهید به جایی بروید برای شگون آنجا قبل از رفتن بخوانید مانند اسباب کشی.سیسمونی.جهیزیه.
?فراز 41_86??برای رفع بلا
?فراز 42??رحمت خدا.
?فراز 43??برای رها شدن از معصیت و گناهان.
?فراز 45??برای عزیز شدن بزرگان مثل مدیران.
?فراز 47??برای بسته شدن زبان مردم که پشت سر شما بدگویی نکنند.
?فراز 48??اگر برای نماز خواندن خواب میمانید.
?فراز 49??اگر دوست دارید به خواندن نماز شب نایل شوید.
?فراز 50??اگر در روز خوابید و دوست دارید ساعت معینی از خواب بیدار شوید.
?فراز 51??برای دفع جن ها.
?فراز 52??برای رفع ناراحتی ها.
فراز ?53_54_88??برای رفع سرخک.
?فراز 55_63??برای رفع سردرد.
?فراز 56_57??برای رفع تهمت.
?فراز 59??برای رفع کمر درد.
?فراز 60??برای رفع بادهای سمی.
?فراز 61??برای کسانی که سرخک گرفته اند.
?فراز 62??برای وارد شدن در دریا.
?فراز 64_80??برای چشم درد.
?فراز 65??برای زکام.
?فراز 66??برای جلوگیری از سردرد مثل میگرن.
?فراز 67??برای نور چشم.
?فراز 68??برای کسانی که چشمشان نمیبیند.
?فراز 69??برای درد بینی.
?فراز 70_87??برای رفع قولنج
?فراز 71??برای کسانی که از اجنه میترسند.
?فراز 72??برای درد ساق پا.
?فراز73.74??برای درد دهان.لثه.زبان.
?فراز 75??برای رفع گوش درد.
?فراز 76??برای رفع دندان درد.
?فراز 77??برای رفع بلا مثل سیل و زلزله …
?فراز 79??برای کسانی که نمیدانندکجایشان درد میکند.
?فراز 81.84??برای کارهای مهم مثل خواستگاری و خرید خانه.
?فراز 82??برای درد حلق مثل مداحان.
?فراز 83??برای رفع دردهای بدن.
?فراز 85??برای رفع همه بیماری ها.
?فراز 95??برای جلوگیری از کمردرد قبل از آنکه کمرتان درد بگیرد.
?فراز 96_98??برای رفع متروها.
?فراز 97??برای آزادی زندانی.
?فراز 99??برای آنکه مریض نشوید.
?فراز 100??اگر میخواهید همیشه دعاهایتان مستجاب شود …
التماس دعا ارادتمند بنی آدم

یک مادر تمام سرم هایی که طی دوسال درمان نازایی بهش تزریق شده رو جمع کرده و دور بچش چیده.

لحظه به لحظه مکان و زمان خرمشهر با ما حرفا دارد ….

دنیای ‌عجیبی‌ست! برای ‌امنیت کسانی می‌جنگیم که ما را جنگ‌طلب ‌و‌ تندرو می‌نامند!???

حجاب خوبه ولی حجاب اجباری بده

یادمان باشد که خیلی چیزها را. نمیتوان. باپول خرید

بخوان و بیاموز
.
.
.
استاد شاگردان را برای یک گردش تفریحی به کوهستان برده بود. بعد از یک پیاده روی طولانی درحالیکه همه سخت خسته بودند به یک چشمه رسیدند و تصمیم گرفتند کمی استراحت کنند. استاد به هر کدام از شاگردان یک لیوان آب داد و از آنها خواست قبل از نوشیدن آن کمی نمک در آن بریزند. شاگردان این کار را کردند ولی هیچکدام نتوانستند آب را بخورند چون شور و بدمزه شده بود.
بعد استاد از آنها خواست که همان نمک ها را در آب چشمه بریزند و سپس از آب چشمه بنوشند. این کار را کردند اما آب چشمه همچنان گوارا بود و همه از آن خوردند.
استاد پرسید:"آیا آب چشمه هم شور شده بود؟”
همه گفتند نه، خیلی هم خوش طعم بود.
استاد گفت:"درس امروز من همین است.مشکلات و سختی ها مانند همین نمک هستند که اگر روح شما و ظرفیت وجودتان مانند این لیوان کم و اندک باشد؛ دلتان را آلوده می کند اما اگر روحتان بزرگ باشد و ظرفیت وجودتان مانند این چشمه بالا باشد، از پس مشکلات و سختی ها بر می آیید و به راحتی آنها را در خود حل می کنید.”

ما مامان نداریم
راستش داریم اما اندازه ی یک سنگ مستطیلی است وسط بهشت زهرا که بالاش نوشته شادروان و پایینترش با خطی خوش،مادری مهربان و همسری فداکار ،
ما مادر نداریم
نه که از اولش نداشتیم ، نه که به خوابمان نمی آید ، خدا خواست که امتحانمان کند ، که اشک مان را ببیند و ترس و بی پناهی مارا ، که دنیا زمستان شود و تا جان دارد باران شور ببارد بروی لبهایمان.
ما مادر نداریم
اما راستش را بخواهید عکس مامان های شمارا یواشکی نگاه میکنیم ، یواشکی دوستش داریم ، حتی وقتی فیلم رسیدن این سربازهای آمریکایی به خانه را می بینیم ، دست خودمان که نیست یکدفعه ای هق میزنیم .
ما مامان نداریم و امسال ، روز مادر که میشود نمی دانیم باید به کجا پناه ببریم ، سرمان را توی کدام سوراخ فرو کنیم که معلوم نشود غصه داریم ، حسودیم ، که یواشکی مامان شمارا دوست داریم .
راستی رفیق جان مهربان من آنوقت که صورت مامانت را میبوسی ، آن وقتی که جوری فشارت میدهد که نفست تنگ میشود ،
لطفا ، لطفا …

ع زارعی

متن قشنگیه

تا به حال به آپارتمان دقت کردی
سقف زندگیه یکی، کف زندگی دیگریست!!!!
دنیا به طور شگفت آوری شبیه یک آپارتمان است ؛
سقف آرزو های یکی، کف آرزو های دیگریست…
چارلی چاپلین میگه:
آدم خوبــــــــــی باش
ولی
وقتت رو
برای اثباتش به دیگران
تلف نکن …. !
همیشه آنچه که درباره ” من ” میدانی باور کن ,
نه آنچه که پشت سر “من” شنیده ای

” من ” همانم که دیده ای نه آنکه شنیده ای…….!

#حکم فروبردن اخلاط
فرو دادن خلط که از راه بینی وارد حلق می شود روزه را باطل می کند؟

✅ فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضای دهان نرسیده، اشکال ندارد، ولی اگر داخل فضای دهان شودو عمدا فرو برد، به احتیاط واجب روزه باطل می‌شود.

✨مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای

شبهه : چرا بیشتر یاران امام زمان (عج) مرد هستند؟
طبق روایات، بیشتر یاران امام زمان (عج) مرد هستند پس اسلام عدالت را بین زن و مرد رعایت نکرده و دین برابری نیست چون به مرد توجه بیشتری شده است.
اولا؛ از نظر اسلام حضور زنان در امور اجتماعی یک امر پذیرفته شده است و حضور حضرت زهرا و حضرت زینب (س) در امور اجتماعی و سیاسی از مهمترین مویدات است.

دوما؛ حضور بانوان در میان سپاهان پیامبر و حضرت علی (ع) برای رساندن آب و غذا به رزمندگان، پرستاری از مجروحان، رساندن مهمات و انتقال شهداء جزو سیره آن بزرگواران بوده و از مسلمات است.با توجه به مطالب بالا، اگر سیره امام زمان (عج) ادامه سیره اجداد طاهرینش است قطعا در دولت کریمه امام زمان (عج) زنان نقش خودشان را خواهند داشت.
پاسخ: گفتنی است در مواردی که یاری کردن مربوط به حالت جنگ و قیام و جهاد باشد طبیعی است که مردان باید حضور فعالانه تری داشته باشند چرا که خداوند با توجه به ویژگی های جسمی و روحی زنان و مردان، وظیفه و تکالیف را قرار می دهد و ویژگی ها و مشکلات جنگ به گونه ای است که نه با جسم زن سازگاری دارد و نه با روح او همخوانی، لذا وظیفه جهاد از دوش آنان برداشته شده است مگر در زمان ضرورت. در روایتی از امام صادق (ع) که محمد بن حسن حر عاملیدر کتاب ابناة الهداة خود آورده هم به حضور 13 زن اشاره شده که آنان همانگونه که همراه رسول خدا(ص) بودند فعالیت خواهند کرد. جالب این است که این بانوان از جمله کسانی اند که از دنیا رفته اند و در زمان ظهور باز خواهند گشت و به فعالیت هایی چون مداوای مجروحان و بیماران خواهند پرداخت. طبری در دلائل الامامه از امام صادق (ع) نقل کرده که این سیزده زن عبارتند از: قنواء دختر رشید هجری، حبابه والیه، سمیه، زبیده ام خالد، ام سعید حنینه، ام خالد جهنیه و …
براین اساس یاری رساندن زنان به حضرت تنها منحصر به جبهه جنگ و شهادت نیست بلکه عرصه های مختلفی چون عرصه ی فرهنگ، تربیت و اجتماع و… را دربرمیگیرد. حوزه هایی که در آنها میدان یاری برای زنان، حفظ کرامت زن باز است، قطعا آنان در حکومت حضرت می توانند در این عرصه ها نقش داشته باشند به عنوان نمونه در زمان فعالیت دجال عده ای از زنان به یاری او می شناسند و او را تبلیغ می کنند اما در مقابل بانوان مسامانی قرار دارند که بر ضد دجال فعالیت دارند.
ابوسعید خدری می گوید: ” هر جا دجال قصد می کند به آن جا برود زنی به نام لئیبه پیش از او خود را به آنجامی رساند و می گوید دجال به سوی شما می آید از او دوری جویید و از عاقبت کارش برحذر باشید."1

1. کنز العمال، ج14، ص 602؛ فتن ابن حماء، ص 151

نتیجه: پس بنابراین کاملا واضح است زیرا حضور در خط مقدم جنگ و انقلاب وظیفه ذاتی زنان نیست و برای پیش برد کارها لزوما باید تعداد مردها زیادتر باشد زیرا این کار وظیفه اصلی مردهاست همانطور که در زمان پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) هم اینگونه بود.

منبع : چشم اندازی به حکومت امام مهدی (عج) نوشته نجم الدین طبسی، ص 74 ، مهدویت ( پرسش و پاسخ پس از ظهور) نوشته رحیم کارگر، ص 40

شبهه:پیامبر (ص) و کشتن یهودیان بنی قریظه و اسارت زنان آنان

یهود از دیرباز از سرزمین های خود به حجاز آمده و در آنجا اقامت گزیدند. امام صادق (علیه السلام) در تفسیر جمله « لما جاءهم کتاب من عندالله مصدق » می فرمایند: یهودیان در کتب خود خوانده بودند که محمد (صلی الله علیه وآله) رسول خداست و محل هجرتش مابین دو کوه «عیر» و «احد» است پس از بلاد خود کوچ کردند تا آن محل را پیدا کنند. بعضی از آنان در تیماء (بین خیبر و مدینه) و بعض دیگر در فدک و گروهی در خیبر منزل گزیدند
(یهود در المیزان/ تدوین حسین فعال عراقی ).
سه طایفه از آنها به نام های بنی نضیر، بنی قریظه و بنی قینقاع نزد پیامبر(صلی الله علیه وآله) آمده گفتند: مردم را به چه می خوانی؟ فرمود به گواهی دادن به توحید و رسالت خودم. من کسی هستم که نامم را در می یابید و علمایتان گفته اند از مکه ظهور می کنم و به مدینه کوچ می کنم. یهودیان گفتند: آنچه گفتی شنیدیم آمده ایم با تو صلح کنیم تا ببینیم کار تو و قومت به کجا می انجامد.
یکی از این گروه « بنی قینقاع» می باشد که در جنگ بدر عهد خود را نقض کردند و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در نیمه شوال سال دوم هجرت بعد از بیست و چند روز از واقعه بدر به سوی آنان لشکر کشید و ایشان به قلعه های خود پناهنده شدند و همچنان تا پانزده روز محاصره بودند تا آنکه ناچار شدند به حکم آن حضرت تن در دهند و او هر حکمی درباره جان و مال و فرزند ایشان بدهد بپذیرند. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) دستور به حاضر کردن آنه نزد خود شدند.pan style="font-size: small; font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">ولیکن عبدالله بن ابی بن سلول که همئسوگند آنان بود وساطت کرد و اصرار ورزید در نتیجه پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) دستور دادند تا مدینه و اطراف آن را تخلیه کنند. بنی قینقاع نیز چنین کرده و اموالشان به غنیمت جنگی گرفته شد.
نیز درباره بنی نظیر چنین آورده اند؛ این طایفه نیز با آن حضرت خدعه کردند و آن جناب بعد از چند ماه که از جنگ بدر گذشت با عده ای از یارانش به میان آنان رفت و فرمودند که باید او را در گرفتن خونبهای دو نفر از کلابی ها که بدست عمروبن امیه ضری کشته شده بودند یاری کنند. گفتند: یاریت می کنیم ای ابالقاسم، اینجا باش تا حاجتت را برآریم، آنگاه با یکدیگر خلوت کرده نقشه قتل پیامبر را کشیدند و برای این کار قرار شد عمر بن حجاش سنگی را از بلندی بر سر پیامبر (صلی الله علیه وآله) بیندازد. که سلام بن مشکم یهودیان را ترساند و سوگند خورد که پیامبر از این تصمیم آگاه است و به آنها خاطر نشان کرد که این کار نشانه پیمان شکنی است. در این حین وحی رسید و پیامبر از تصمیم بنی نضیر مطلع گردیدند و به سرعت به طرف مدینه حرکت کرد و برای آنها پیغام فرستادند که باید تا چند روز دیگر از مدینه کوچ کنید وگرنه مفاد پیمان در مورد شما اجراء می شود.
بنی نضیر بعد از این پیغام آماده خروج می شدند که عبدالله بن ابی منافق معروف برای آنان پیغام فرستاد که از خانه و زندگی خود کوچ نکنید که من خود دو هزار نفر شمشیر زن دارم و برای کمک به قلعه های شما می فرستم که تا پای جان برای شما بجنگند و بنی قریظه و هم سوگندتان از بنی غطفان نیز شما را یاری می کنند. لذا حیی بن اخطب کسی را نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرستاد و گفت: ما از دیارمان کوچ نمی کنیم تو هرچه از دستت برمی آید بکن.ایشان لشکری به فرماندهی علی (علیه السلام) برای محاصره قلعه فرستادند. هیچ کس بنی نضیر را یاری نکرد سپس بعد از چند روز گفتند ما حاضریم قلعه را ترک کنیم به شرطی که تو اموال ما را به ما بدهی.حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) بردن اموال را به قدر باریک شتر پذیرفتند. بنی نضیر موافق نبودند لذا چند روز دیگر ماندند. تا سرانجام به همان پیشنهاد راضی شدند. ولی حضرت موافقت نکردند و فرمودند: اگر با کسی از شما چیزی ببینم او را خواهیم کشت. لذا به ناچار آنها از وطن خود بیرون شدند.
و حالا می رسیم به بنی قریظه که اصل موضوع بحث میباشد. بنی قریظه در آغاز اسلام در صلح و صفا بودند تا آنکه جنگ خندق روی داد و حیی ابن اخطب به مکه رفت قریش را علیه رسول خدا (صلی الله علیه وآله) تحریک نمود و طوایف عرب را برانگیخت.
از آنجا به میان بنی قریظه رفت و مرتب افراد را وسوسه و تحریک کرده و پافشاری می نمود. تا بلاخره توانست کعب بن اسد را راضی کند که عهد خود را نقض کرده با پیغمبر (صلی الله علیه وآله) بجنگند. کعب نیز به این شرط قبول کرد که اخطب همراهی شان کند و با ایشان کشته شود. اخطب نیز پذیرفت. بنی قریظه با کمک احزابی که مدینه را محاصره کرده بودند به راه افتاد و شروع به دشنام دادن پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) کردند.
بعد از فراغت از جنگ احزاب جبرئیل با وحی از جانب خدا نازل شد و پیامبر (صلی الله علیه وآله) از طرف خدا مامور شدند بربنی قریظه لشکر بکشند. حضرت لشکری را به فرماندهی امیرالمومنین (علیه السلام ) به سمت قلعه ها فرستاد. بعد از بیست و پنج روز محاصره وقتی کار بر یهودیان سخت شد کعب به میان مردمش رفت و به آنها سه پیشنهاد داد؛ یا اسلام آورده و دین محمد (صلی الله علیه وآله) را بپذیرند، یا به دست خود زنان و فرزندان خود را بکشندو شمشیرها را برداشته به مصاف لشکر اسلام بروند، یا اینکه در روز شنبه که مسلمین از جنگیدن با آنها خاطر جمع اند به آنان حمله برند. لیکن قوم هیچ یک را قبول نکرد. لذا پیغام دادند که ابا لبابه را به سوی ما بفرست تا با او در کار خود مشورت کنیم. ابا لبابه به فرمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله) نزد آنها رفت . زنان و بچه ها تا او را دیدند دور او حلقه زدند و شروع به گریه کردند و گفتند: چه صلاح می دانی به حکم محمد (صلی الله علیه وآله) تن در دهیم؟ابا لبابه به زبان گفت: آری و با اشاره دست به گلویش فهماند که در صورت تسلیم شدن تمام افراد شما کشته خواهند شد. آنان به حکم پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) تن در دادند و چون با قبیله اوس رابطه دوستی داشتند اوسیان درباره ایشان نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) شفاعت کردند. پیامبر (صلی الله علیه وآله) نیز پذیرفت که سعد بن معاذ اوسی به هرچه خواست در امرشان حکم کند و بنی قریظه نیز این حکمیت را پذیرفت. سعد نیز حکم به کشتن مردان و اسیری زنان و فرزندان و مصادره اموال داد.
محمد (صلی الله علیه وآله) را همه به مهربانی و رحمت می شناسند پس چرا بنی قریظه طایفه ای از یهودیان به دستور ایشان قتل عام شدند؟
نخست در کتب تاریخی سیر می کنیم تا بدانیم چرا پیامبر (صلی الله علیه وآله) چنین برخوردی را با این طایفه کرد.
چند نکته قابل توجهد وجود دارد که عبارتند از:
یهودیان هنگام ورود رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به مدینه خدمت ایشان رسیدند و با ایشان پیمان نامه ای نوشتند. مورخین حیی بن اخطب، کعب بن اسد و مخیریق را مسئول پیمان بنی نضیر، بنی قریظه و بنی قینقاع با رسول خدا (صلی الله علیه وآله) طرف قرارداد بوده اند و این مطلب در قرارداد بیان شده آنگاه برای هر قبیله از این یهودیان نسخه ای جداگانه تنظیم شد. مفسیرین در شان نزول آیات 12 و 13 سوره آل عمران می گویند: چون مسلمانان در جنگ بدر پیروز شدند یهود گفتند: این همان پیامبر موعود است اما وقتی در نبرد احد شکست خورد ند یهود شک کرده بنای ناسازگاری و پیمان شکنی گذاشتند این مطلب با آنچه در عهدنامه آمده که یهودیان گفتند: صلح می کنیم تا ببینیم کار تو و قومت به کجا می انجامد متناسب است.
ضمنا این مسئله خاطر نشان می شود با توجه به اینکه از تاریخ انعقاد این پیمان تردیدهایی وجود دارد لذا از پرسش یهودیان که نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله) آمده، از دعوتش پرسیدند. پیداست که این اولین برخورد یهودیان با رسول خدا (صلی الله علیه وآله) است.
نیز مخیریق مسئول قرارداد بنی قینقاع در همان اوایل هجرت ایمان آورده و در جنگ احد به شهادت رسیده است.
با مروری در کتب تاریخی به متن پیمان پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) و یهودیان
1. همکاری علیه پیامبر ( لایعینوا علی رسول الله (صلی الله علیه وآله) )
2. همکاری علیه یاران پیامبر یعنی همه مسلمانان ( ولاعلی احد من اصحابه )
3. اقدام تبلیغاتی ( بلسان )
4. اقدام مسلحانه ( ولاید و لابسلاح )
5. پشتیبانی تدارکاتی دشمن ( ولابکر )
6. توطئه های پنهان و آشکار در شب و روز ( فی السر و علانیه باللیل و النهار ) ممنوع بود.
پس اگر یهود این تعهدات را نادیده بگیرد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) می تواند خون ایشان را بریزد، زن و فرزندانشان را اسیر و اموالشان را غنیمت بگیرد.
نکته مهمی که در اینجا می توان خاطر نشان کرد اینست که پیامبر (صلی الله علیه وآله) بر طبق احکام خود یهود با آنها مقابله کرده و هیچ مجازات بیشتری برای آنها در نظر نگرفته است؛ اگر در حکومت یهود کسی بعد از بستن عهد و پیمان با حکومت آنرا نقض کند، توسط حکومت مقابل باید محاصره شده، مردان جنگی سربریده شوند و زنان و فرزندان اسیر و اموالشان در اختیار حکومت قرار بگیرد ( الرسول المصطفی و الیهود / جعفر عارف کشفی )
اگر خدای تعالی این سرنوشت را برای آنان ننوشته بود که جان خود را برداشته و جلای وطن کنند در دنیا به عذاب انقراض یا قتل یا اسیری گرفتارشان می کرد. همانطور که با بنی قریظه چنین کرد ولی در هر حال در آخرت به عذاب آتش معذبشان می سازد.پس پند بگیرید ای صاحبان بصیرت ! چون می بینید که خدای تعالی یهودیان را به خاطر دشمنی شان با خدا و رسول چگونه دربه در کرد.

منابع:
الرسول المصطفی و الیهود / نویسنده جعفر عارف کشفی / ناشر سنبله / پاییز 1387 / صفحه 422
و ارجاع کتاب بالا به مطلب صفحه 422 به کتاب القنصریه الیهود 2 /459 / تثنیه الاصحاح . 20فقره 10، 14،12
طبرسی / اعلام الوری / ج1 / صفحه 157
مجلسی / بحارالانوار / چاپ بیروت / موسسه الوفا / ج19 / صفحه110
مکاتیب الرسول / ج1 / صفحه 260
ابن هشام / ج1/ صفحه 191
طبری / ج1 / صفحه 225-173
مجمع البیان / ج1 / صفحه 706
یهود در المیزان / حسین فعال عراقی / نشر سبحان 1381 / صفحه 512
تاریخ پیامبر اسلام و حیوه القلوب / ج4 / علامه محمد باقر مجلسی / ناشر سرور