موسی بن سیار که از یاران حضرت رضا علیه السلام است ،‌می‌گوید :
« ‌روزی همراه ایشان بودم همین که نزدیک دیوارهای طوس رسیدیم صدای ناله و گریه‌ای را شنیدم . من به جست و جوی آن رفتم . ناگاه دیدم جنازه‌ای را می آورند در این حال حضرت از مرکب پیاده شده و به طرف جنازه آمدند و آنرا بلند کردند و چنان به آن جنازه چسبیدند، همچون بچه‌ای که به مادرش می‌چسبد آنگاه رو به من نموده فرمودند :

« هر کس جنازه‌ای از دوستان ما را تشییع کند، مثل روزی که از مادر متولد شده، گناهانش پاک می‌شود »

وقتی جنازه کنار قبر گذاشته شد، حضرت کنار میت نشسته و دست مبارک خود را روی سینه‌ی او گذاشتند و فرمودند :« فلانی ! تو را بشارت می‌دهم که بعد از این دیگر ناراحتی نخواهی دید .» (1)

عرض کردم : فدایت شوم، مگر این مرد را می‌شناسید، در حالیکه اینجا سرزمینی است که تا کنون در آن گام ننهاده‌اید امام علیه السلام فرمود: موسی ! مگر نمی دانی که اعمال شیعیان ما هر صبح و شام بر ما عرضه می‌شود.

این چنین است که امامان علیهم السلام از احوال ما آگاهند و لذا هر حاجتمندی که رو به سوی آنان می‌کند، مورد توجه قرار می‌گیرد و حاجتش به نحو شایسته‌ای برآورده می‌گردد.

دستگیری امام هشتم علیهم السلام از زائران در راه مانده

محدث نوری رضوان الله علیه نقل می‌کند :
یکی از خدمتگزاران حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام گفت : در شبی که نوبت خدمت من بود، در رواقی که به دارالحفاظ معروف است، خوابیده بودم .

ناگاه در خواب دیدم که در حرم مطهر باز شد خود حضرت امام رضا علیه السلام از حرم بیرون آمدند و به من فرمودند :« برخیز و بگو مشعلی فروزان بالای گلدسته ببرند، زیرا جماعتی از اعراب بحرین به زیارت من می‌آیند و اکنون در اطراف « طرق » ( هشت کیلومتری مشهد ) بر اثر بارش برف راه را گم کرده‌اند برو به میرزا شاه نقی متولی بگو مشعلها را روشن کند و با گروهی از خادمان جهت نجات و راهنمایی آنان حرکت کنند .»

آن خادم می‌گوید : از خواب پریدم و فوری از جا برخاستم و مسؤول خدام را از خواب بیدار کرده و ماجرا را برایش گفتم او نیز با شگفتی برخاست و با یکدیگر بیرون آمدیم در حالی که برف به شدت می بارید مشعلدار را خبر کردیم و او به سرعت مشعلی روی گلدسته روشن کرد آنگاه با عده‌ای از خدام حرم به خانه‌ی متولی رفتیم و ماجرا را برایش شرح دادیم سپس با گروهی مشعلدار به طرف طرق حرکت کردیم نزدیک طرق به زوار رسیدیم . آنان در هوای سرد و برفی میان بیابان گویی منتظر ما بودند . از چگونگی حالشان جویا شدیم گفتند : ما به قصد زیارت حضرت رضا علیه السلام از بحرین بیرون آمدیم امشب گرفتار برف و سرما شده و از راه خارج گشتیم و دیگر نمی‌توانستیم مسیر حرکت را تشخیص دهیم تا اینکه از شدت سرما دست و پای ما از کار افتاد و خود را آماده‌ی مرگ نمودیم . از مرکب‌ها فرود آمدیم و همه یک جا جمع شدیم . فرش‌هایمان را روی خود انداختم و شروع به گریستن کردیم و به حضرت رضا علیه السلام متوسل شدیم . در میان مسافران مردی صالح و اهل علم بود . همین که چشمش به خواب رفت، حضرت رضا علیه السلام را در خواب زیارت نمود ،که به او فرمود :

« برخیز ! که دستور داده‌ام چراغ‌ها را بالای مناره‌ها روشن کنند. شما به طرف چراغ‌ها حرکت کنید .» همه برخاستیم و به طرف چراغ‌ها حرکت کردیم که ناگاه شما را دیدیم .» (2)

ای نفست چاره‌ی درماندگان جزتوکسی نیست کس بی‌کسان
چاره‌ی ما ساز که بیچاره‌ایم گر توبرانی، به که روی آوریم
یار شوای مونس غمخوارگان چاره‌ کن ای چاره‌ی بیچارگان
قافله شد، بی کس ما ببین ای کس ما بی‌کسی ما ببین
پیش تو با ناله وآه آمده‌ایم معتغذر از جرم و گناه آمده‌ایم

شفای عالمی وارسته توسط امام هشتم علیه السلام و اعطای کرامت به وی

آیه الله وحید خراسانی نقل کرد : مدت بیست سال در مدرسه حاج حسن مشهد تحت سرپرستی مرحوم حاج شیخ حبیب الله گلپایگانی - که سال‌ها در مسجد گوهر شاد امام جماعت بود - بودم . ایشان روزی به من فرمود :

« مدتی در تهران مریض و بستری شدم . روزی به جانب حضرت رضا علیه السلام رو کرده گفتم : آقا ! من چهل سال تمام پشت در صحن، در سرما و گرما ،‌سجده‌ی عبادت پهن کرده ،نماز شب و نوافل می خواندم و بعد خدمت شما شرفیاب می گشتم حال که بستری شده‌ام، به من عنایتی بفرمایید . ناگاه در همان حال بیداری دیدم در باغ و بستانی خدمت حضرت رضا علیه السلام قرار دارم ایشان از داخل باغ گلی چیده به دست من دادند من آن گل را بوییدم و حالم خوب شد جالب‌تر آن که دستی که حضرت رضا علیه السلام به آن دست گل داده بودند، چنان با برکت بود که بر سر هر بیماری می‌کشیدم، بی‌درنگ شفا می‌یافت ! البته در همان روزهای نخست با یک مرتبه دست کشیدن بیماری‌های صعب العلاج بهبود می یافت، ولی بعد از مدتی که با این دست با مردم مصافحه کردم، آن برکت اولیه از دست رفت و اکنون باید دعاهای دیگری را نیز بر آن بیفزایم تا مریضی شفا یابد .»

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا بود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند؟

پاسخ امام هشتم علیه السلام به نامه‌ی یکی از زائران

آقا میرزا حسن لسان الأطباء از اهالی اشرف مازندران نقل کرد در زمانی که حاجی ملا محمد اشرفی از مشاهیر علما در زادگاه خود اشرف ( بهشهر ) زندگی می‌کرد، من یک بار عازم زیارت حضرت رضا، علیه السلام شدم . برای خداحافظی و امر وصیت نامه‌ی خود خدمت ایشان رفتم و چون دانست که به زیارت ثامن الائمه علیه السلام می روم، پاکتی به من داد و فرمود :

« در اولین روزی که به حرم مشرف شدی، این نامه را تقدیم امام رضا علیه السلام کن و در مراجعت جوابش را گرفته، برایم بیاور.»

با خود گفتم : یعنی چه ؟ مگر امام رضا علیه السلام زنده است که نامه را به او بدهم؟! چگونه جوابش را بگیرم؟! اما عظمت مقام آن دانشمند مانع شد که این مطلب را به ایشان بگویم و اعتراض نمایم .

هنگامی که به مشهد مقدس رسیدم، در اولین روز زیارت، برای ادای تکلیف نامه را به داخل ضریح انداختم . بعد از چند ماه موقع مراجعت برای زیارت وداع به حرم مشرف شدم و اصلاً سخن حاجی را که گفته بود جواب نامه‌ام را بگیر و بیاور، فراموش کرده بودم .

بعد از نماز مغرب و عشا درحال زیارت بودم که ناگاه صدای مأموری بلند شد که زائران از حرم بیرون روند تا خدام به تنظیف حرم بپردازند . وقتی نماز زیارت را تمام کردم، متحیر شدم که اول شب چه وقت در بستن است ؟ ولی دیدم کسی جز من در حرم نیست ! برخاستم که بیرون روم، ناگاه دیدم سید بزرگواری در نهایت شکوه و جلال از طرف بالا سر با کمال وقار به سوی من می آید . همین که به من رسید، فرمود : حاجی میرزا حسن ! وقتی به اشرف رسیدی پیغام مرا به حاجی اشرفی برسان و بگو :

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب زن به خانه و پس میهمان طلب
در این فکر بودم که این بزرگوار که بود ؟ که مرا به اسم خواند و پیغام داد یک مرتبه متوجه شدم اوضاع حرم به حالت اول برگشته، برخی نشسته و بعضی ایستاده به زیارت و عبادت مشغول هستند فهمیدم که این حالت مکاشفه بوده است . وقتی به وطن مراجعت کردم، یکسره به خانه مرحوم حاجی اشرفی رفتم تا پیغام امام علیه السلام را به وی برسانم همین که در را کوبیدم، صدای حاجی از پشت در بلند شد که :

« حاجی میرزا حسن ! آمدی ؟ قبول باشد . آری :

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب بزن به خانه و پس میهمان طلب

سپس افزود:« افسوس ! که عمری گذراندیم و چنان که باید و شاید صفای باطن پیدا نکرده‌ایم !» (3)

صله‌ی امام رضا علیه السلام به یک شاعر با اخلاص

مرحوم حاج شیخ ابراهیم صاحب الزمانی از مداحان مخلص و مرثیه خوانان باسوز اهل بیت علیه السلام بود او سال‌ها پیش از شروع درس مرحوم آیه الله حائری بنیانگذار حوزه‌ی علمیه‌ی قم ،دقایقی چند روضه می‌خواند و آنگاه آیت الله حائری درس خویش را آغاز می‌کرد .

او داستانی شنیدنی دارد که از حضرت رضا علیه السلام برای مدح خویش صله دریافت داشته است ! خود نقل می کرد که یک بار مشهد مقدس مشرف شدم و مدتی در آنجا اقامت گزیدم . پولم تمام شد و کسی را هم برای رفع مشکل خویش نمی‌شناختم. از این رو قصیده‌ای در مدح حضرت رضا علیه السلام سرودم و فکر کردم که بروم و آن را برای تولیت آستان مقدس بخوانم و صله بگیرم با این نیت حرکت کردم، اما در میان راه به خود آمدم که چرا نزد خود حضرت رضا علیه السلام، نروم و آن را برای وی نخوانم ؟! به همین جهت کنار ضریح رفتم و پس از استغفار و راز و نیاز با خدا، قصیده‌ی خود را خطاب به روح بلند و ملکوتی آن حضرت خواندم و تقاضای صله کردم .ناگاه دیدم دستی با من مصافحه نمود و یک اسکناس ده تومانی در دستم نهاد . بی‌درنگ گفتم :« سرورم ! این کم است » ده تومانی دیگر داد باز هم گفتم : « کم است » تا به هفتاد تومان که رسید، دیگر خجالت کشیدم تشکر کردم و از حرم بیرون آمدم .

کفش‌های خود را که می پوشیدم، دیدم آیه الله حاج شیخ حسنعلی تهرانی، جد آیت الله مروارید، با شتاب رسید و فرمود :« شیخ ابراهیم ! » گفتم : « بفرمایید آقا !» گفت:«خوب با آقا حضرت رضا علیه السلام روی هم ریخته‌ای، برایش مدح می‌گویی و صله می‌گیرید. صله را به من بده » بی‌معطلی پول‌ها را به او تقدیم کردم و او یک پاکت در ازای آن به من داد و رفت وقتی گشودم دیدم دو برابر پول صله است یعنی یکصد و چهل تومان .(4)

ای که بر خاک حریم تو ملائک زده بوس
رشک فردوس برین گشته ز تو خطه توس

هرکه آید به گدایی به در خانه‌ی تو
حاش لله که زدرگاه تو گردد مأیوس

پی نوشتها :
(1) بحارالانوار 49/98.
(2) دارالسلام ، ج 1/267.
(3) کرامات رضویه ، ج 2 ، ص 64.
(4) کرامات الصالحین ، ص 216.

منبع: بیتوته

هشدار امام صادق(ع) به کسانی که در رفتن به کربلا کوتاهی می کنند!
?باید در کربلا رفتن احساس وظیفه کنیم و از قهر پیامبر(ص) بترسیم!

?امام صادق(ع) به یکی از دوستان‌شان فرمود: شنیده‌ام برخی از شیعیان ما هستند که دو سه سال بر آنها گذشته ولی به زیارت مرقد حسین(ع) نرفته‌اند. آن شخص پاسخ داد: آقا جان! خیلی‌ها هستند که این‌گونه هستند. حضرت با تعجب فرمود: مگر می‌شود؟! این افراد در روز قیامت چگونه می‌خواهند جواب پیامبر(ص) را بدهند؟
?در حدیث دیگری، از امام صادق(ع) پرسیدند: هر چند وقت یک‌بار باید به زیارت حسین(ع) برویم؟ فرمود: غیبت از زیارت قبر حسین(ع) نباید بیش از سه سال طول بکشد؛ در غیر این‌صورت مورد عاق و شکایت رسول خدا(ص) قرار می‌گیرید.

? کامل الزیارت ، ص 296 و 297

اربعین ویژگی خاص امام حسین (علیه السلام)، نشان وحدت و مانور قدرت شیعه است.

اربعین بالاترین فضائل انسانی را داراست، راز ماندگاری عاشورا و مانوری برای ظهور است؛ خلاصه اربعین، اربعین است.

مطمئنا حضور در این همایش عظیم اسلامی آمادگی‌هایی (قبل حرکت-حین مراسم و در برگشت) را می‌طلبد.

مهم‌ترین بخش سفر اربعین معرفت و بصیرت افزایی در مورد امام و یاران ایشان و اهداف قیام و پیام‌های حضرت زینب (سلام الله علیها) است.

برخی نکاتی که لازم است مورد توجه زوار محترم قرار گیرد:

قبل از حرکت

توجه به این مهم که عراق کشوری خارجی با شرایط و مقررات خاص خود است، لزوم رعایت قوانین و احترام به حاکمیت آن الزامی‌ است.

داشتن پاسپورت و ویزای عراق لازم و حتمی می‌باشد.

امسال مسئولین عراقی و ایرانی از ورود و خروج بدون مجوز به شدت ممانعت خواهند کرد.

آمادگی کامل و همه جانبه و داشتن سلامت جسمانی با توجه به مسیر طولانی، سرما و گرما، ازدحام، احتمال بیماری و … در این سفر بدیهی است.

لذا کهنسالان و کودکان و بیماران قلبی و عصبی و زنان باردار از سفر خودداری و زیارت را به فرصت دیگری موکول کنند.

در صورت نیاز داروهای خاص و ضروری را فراموش نکنند.

حمل مواد مخدر در عراق جرم محسوب می‌شود (فرد معتاد متهم است نه بیمار!)، لذا ابتدا با وی برخورد فیزیکی و سپس رسیدگی قضایی خواهد شد و در محاکمه نیز شدیدترین احکام برای آن صادر می شود.

وسایلی مثل کوله پشتی، کیسه خواب، کفش مناسب و وسایل شخصی و در صورت تمایل دفترچه یادداشتی برای ثبت خاطرات همراه داشته باشند.

با توجه به استقرار خودپردازها در عراق به همراه داشتن کارت بانکی بلا مانع است. اما لزومی به همراه داشتن مقدار زیادی پول نیست البته این بدان معنی نیست که عزیزان تمهیدات لازم را در نظر نگیرند بلکه به منظور امنیت بیشتر و جلوگیری از فقدان و سرقت است (در حد سفر پول کافی همراه داشته باشند).

نیازی به همراه داشتن کارت پایان خدمت؛ کارت ملی و دفترچه بیمه نیست. فقط تصاویر آن‌را در موبایل داشته باشند.

از سفر انفرادی به خصوص خواهران اجتناب شود. تلاش شود دسته جمعی سفر انجام شده و خواهران همراه کاروان باشند.

یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مشکلات اربعین بحث گم شدگان و مفقودین و اموال آنان است.

همانطور که تاکید شد احتمال گم شدن کهنسالان و کودکان و بیماران بیشتر از بقیه است، اگر اصرار بر حضور این عزیزان وجود دارد حتما مشخصات شخصی ، شهر اعزام کننده، تلفن یکی از همراهان، تلفنی از شهر اعزام کننده و بیماری احتمالی در کارتی درج و بصورت گردن آویز و یا در جیب افراد قرار گیرد.

در مورد وسایل و هر آنچه از فرد جدا می‌شود اعم از کیف، کوله پشتی، موبایل و کیف پول و… یک شماره تماس و مشخصات در آنها قرار گیرد.

پشت موبایل نیز شماره دیگری به جز شماره همان موبایل نوشته شود.

در آخرین صفحه گذرنامه هم یک شماره تلفن قید شود که در صورت گم شدن آن بتوان در اسرع وقت آنرا به صاحبش بازگرداند.

لازم به ذکر است که در سال گذشته 200 موبایل و 170 ساک و 700 گذرنامه پیدا شد که متاسفانه یافتن صاحبان کیف‌ها به نتیجه نرسید و موبایل‌ها هم با دشواری تمام به صاحبان آن برگردانده شد.

اگر این اقدامات ساده از سوی زوار محترم صورت گیرد بیش از 90 درصد مشکل گم شدگان حل شده و بار سنگینی از دوش نمایندگی کربلا برداشته می‌شود.

با توجه به کمبود طبیعی امکانات در کربلا و نجف زائرین محترم توقع خود را کاهش دهند.

در یک روز حداقل 4 میلیون جمعیت در کربلا حضور دارند!

قطعا امکانات پاسخگوی نیازمندی‌های زائران به خصوص اسکان شایسته و در خور نیست

خواهران از همراه آوردن طلا و جواهرات خودداری کنند و اگر لزومی برای به همراه داشتن آنها وجود دارد از آشکار کردن و نشان دادن آن به دیگران خودداری و در حفاظت آن دقت لازم را داشته باشند (ممکن است افراد فرصت طلب که نیت دیگری جز زیارت دارند بین افراد حضور داشته باشد)

با توجه به تراکم جمعیتی در مرزها و اماکن دیگر داشتن سعه صدر بخشی از زیارت محسوب می شود؛ احترام به دیگر زوار مخصوصا بزرگترها و پرداخت صدقه و… جزو بخش اول (قبل حرکت و آمادگی سفر) می‌باشد.

موارد قابل توجه برای ورود به عراق

انشاء‌الله پس از رعایت موارد فوق و به همراه داشتن موارد لازم و اخذ ویزای عراق و…. در مرز نسبت به ثبت مهر خروج ایران و مهر ورود عراق اقدام کنیم.

مدت زمانی که منتظر ثبت مهر ایران و مهر ورود عراق هستیم ان شا‌‌ءالله با حلم و صبر و بردباری تحمل می‌کنیم.

با توجه به حساسیت دولت عراق ورود به خاک این کشور بدون ویزا یا بدون ثبت مهر ورود به عنوان ورود غیر قانونی تلقی و حداقل 3 سال زندانی در پی دارد، پس معطلی چند ساعته پشت مرز بهتر از چند سال زندانی و یا چندین ماه معطلی است.

به هر حال علیرغم دارا بودن مرز طولانی و روابط خوب 2 کشور، عراق یک کشور خارجی با مقررات خاص خود است. احترام به سیادت و حاکمیت این کشور مورد تاکید مقام معظم رهبری و تمامی مسوولان بوده و مورد توجه زوار محترم نیز می‌باشد‌.

پس از ورود به خاک عراق

از عکاسی نقاط حساس و سیطره‌ها(ایست بازرسی) خودداری کنیم،

توصیه‌های ایمنی حفاظتی و بهداشتی رعایت شود (از گرفتن امانت و هدیه از افراد ناشناس اعم از کتاب و مفاتیح، کادو، خودکار، ساک و…خودداری شود)

از گرفتن مواد غذایی از مواکب ناشناس و به خصوص سیار اجتناب شود.

عدم اقدام به کارهایی که تقدس ارزشمندی اربعین را خدشه دار می‌کند مثل تکدی‌گری و… و در مقابل ارائه الگوهایی از رفتارهای اسلامی همانند احترام به بزرگترها و رعایت احکام به خصوص حجاب (عرف حجاب در عراق چادر و آنهم مشکی است لذا چادر رنگی و مانتو و روسری خیلی مقبول نیست) و شرکت در مراسم فرهنگی مواکب نیز از نکات مورد توجه است.

عدم خروج از مسیرهای تعیین شده برای راهپیمایی در مسیر نجف - کربلا و عدم ورود به مسیر ماشین‌رو ( متاسفانه سال گذشته به خاطر حضور زوار پیاده به مسیر ماشین رو چندین تصادف منجر به فوت رخ داد)

در طول مسیر پیاده روی تفکر و اندیشه بیشتری در مورد قیام حسینی و حالت اسراء و سخنان حضرت زینب (سلام الله علیها) و علت برپایی اربعین داشته باشیم.

نکاتی برای اقامت

لزوم به خاطر سپردن آدرس موکب و کسب اطلاعات لازم با توجه به تشابه فراوان مواکب بسیار مهم است. ضمن اینکه نام موکب و آدرس دقیق و اخذ کارت موکب هم می‌تواند کمک حال باشد.

دقت در حفظ امنیت برای جلوگیری از مواردی چون سرقت و آتش سوزی نیز مورد توجه زوار محترم قرار گیرد.

دقت کنیم که ما از مردم عراق طلبکار نیستیم! آنان میزبانان بسیار کریمی هستند که آنچه دارند در سبد اخلاص تقدیم می‌کنند و خالصانه در خدمت زوار هستند.

بهتر است زوار محترم با عرف مردم عراق آشنا شوند (مثلا عرف در پذیرایی در منزل 3 روز است نه بیشتر! لذا از باقیماندن در منازل ایشان بیش از حد عرفی خودداری کنیم)

لازم است بدانیم بسیاری از اهالی عراق به خصوص کربلا و نجف به زبان فارسی آشنایی دارند، لذا در تعاملات و برخوردها دقت بیشتری شود.

یکی از وظایف اخلاقی مشارکت دادن ملتمسین دعا، شهیدان والا مقام که راه کربلا را گشودند، جانبازان سرافراز، امام امت و رهبری معظم انقلاب اسلامی و تمامی عاشقان و دلدادگان حسینی است که امکان انجام این سفر را نداشته‌اند. لذا تمامی این عزیزان را در ثواب این زیارت شریک کنیم

بازگشت

در پایان این بخش این مطلب حائز اهمیت را در نظر داشته باشیم که با توجه به نظرات علما از جمله حضرت ایت الله سیستانی و بسیاری از علمای ایران مبنی بر قبول زیارت ایام اربعین به جای روز اربعین لذا در صورت وصول زودتر به کربلا پس از زیارت، کربلا را ترک تا به مشکلات بعد از مراسم برخورد نکنند.

دقت به این نکته داشته باشیم که قبل از اتمام مدت ویزا نسبت به خروج اقدام شود زیرا اقامت غیر مجاز جریمه سنگینی خواهد داشت؛ روز اول 30 دلار و هر روز اضافی 10 دلار.

پس از پایان مراسم بدانیم که تمامی زوار و مسوولان و خدام عتبات و….همه خسته هستند و فقط ما نیستیم که خسته شده‌ایم.

طبعا خروج میلیونی افراد و زواری که در طول حداقل 2 هفته وارد و حداکثر طی چند روز می‌خواهند خارج شوند مشکلات عدیده‌ای از نظر کمبود وسیله حمل ونقل و ازدحام جمعیت و…. خواهد داشت.

طبعا حفظ حرمت بزرگترها و رعایت حقوق یکدیگر و صبر و تحمل بیشتر از شرایط این زمان است.

با توجه به جمع شدن مواکب عراقی از بعدازظهر اربعین نسبت به خروج سریعتر از کربلا اقدام شود.

از سفر به اماکن غیر مطمئن خودداری و در این مورد به پیام‌های مسئولان توجه کنیم.

چرا امام حسین ( ع ) را وارث پیامبران می گویند؟
چیزی که امام حسین ( ع ) وارث آن بوده است چیست؟

امام حسین (ع) را وارث پیامبران بر شمرده اند. اما در واقع چیزی که امام حسین ( ع ) وارث آن بوده است چیست؟ بدون شک رسالت انسان سازی، قیام برای پیروزی حق بر باطل و هدایت بشر به کمال بود که میراث همه پیامبران الهی است و امام حسین(ع) همه را یکجا داشت.

وارث در معنای لغوی یعنی: کسی که اموال و اشیای متوفا به او منتقل می شود، اما کاربرد این واژه محدود به این معنا نیست زیرا ارث تنها به اشیا و اثاثیة میت گفته نمی‌شود، بلکه به اوصاف و سرمایه های معنوی و صفات عالی هم اگر به دیگری برسد، ارث اطلاق می‌شود. مثلاً می‌گویند فلانی وارث تجربه هشتاد سالة استادش است یا فلانی شجاعت و سخاوت را از پدر یا جدش به ارث برده است .
در قرآن مجید آمده است: «و ورث سلیمان داود و قال یا ایها الناس عُلِّمنا منطق الطیر و اُوتینا مِن کلِّ شئ إنّ هذا لهو الفضل المبین؛ سلیمان از داوود ارث برد و گفت: ای مردم! خداوند به ما زبان پرندگان را تعلم فرمود و از هر چیزی عنایت فرمود. در این تعلیم و عنایت او فضل آشکار است». (1) حضرت سلیمان مال و دولت و ملک و نبوت و علم داوود را به ارث برد. (2)
در کافی روایت شده که امام صادق( ع ) فرمود : «إنّ داود ورث الانبیاء و إنّ سلیمان ورث داود و إنّ محمداً ( ص ) ورث سلیمان و إنّا ورثنا محمداً ( ص ) و إنّ عندنا صحف ابراهیم و الواح موسی؛ داوود از پیامبران ارث برد و سلیمان از داوود ارث برد و محمد ( ص ) از سلیمان و ما از محمد ( ص ) و نزد ما صحف ابراهیم و الواح موسی است».
نیز در روایتی که شیعه و سنی نقل کرده اند پیامبر اکرم ( ص ) به علی ( ع ) فرمود : « تو برادر و وارث منی» گفت: یا رسول‌الله، چه چیز تو را از تو ارث می‌برم؟ فرمود: آن چه را پیامبران پیش از من به ارث گذاشتند…) کتاب خدا و سنت پیامبر».(3)
در این روایت به کتاب‌های آسمانی و سنت های پیامبران ارث اطلاق شده و به کسی که به آنها آگاه است، وارث گفته شده است.
در زیارتنامه های امامان ( ع ) به آنان وارث پیامبران اطلاق شده، از جمله در زیارت جامعه کبیره (که از نظر متن و سند از بهترین و کامل ترین زیارت‌ها است) می خوانیم: «السّلام علی ائمه الهدی و مصابیح الدجی و … ورثه الانبیاء…؛ درود بر شما پیشوایان هدایت و چراغ‌های درخشان و … و وارثان پیامبران.»(4)
بنابراین وقتی به امام حسین ( ع ) وارث پیامبران گفته می‌شود، پیداست که ارث مادی و مالی نیست، زیرا اوّلاً: هنگامی که در پیشگاه مقدسش برای زیارت می ایستیم و این کلمات را بر زبان جاری می‌کنیم، به قصد تعظیم و تجلیل از مقام شامخ او است، نه خبر دادن از این که چه اموالی را از پیغمبران به ارث بُرد!
دوم: اگر هم مالی از پیغمبران باقی مانده بود، زمانی طولانی بین آدم و دیگر پیامبران با امام حسین ( ع ) است و می‌بایست به بازماندگان مستقیمشان می رسید، نه امام حسین، پس باید معنای دیگری را جستجو کرد. با اندکی تامل در می یابیم که میراث ظاهری و مادی مراد نیست بلکه مجد و عظمت و مقام معنوی و خلیفة اللهی است.(5)
وراثت حسین(ع) از انبیا و اوصیا برای آن است که خط جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحة دعوت همه انبیای الهی بوده، کربلا تجلی‌گاه درگیری حق و باطل است. عاشورا حضور دوبارة آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی(ع) در قلة‌ فریادگری و هدایت است. این که حسین را وارث آدم(ع) می‌خوانیم و زیارت وارث را با سلام بر آن پیمبران الهی آغاز می‌کنیم، برای همین است؛ یعنی نقطة اتصال همه حرکت‌های الهی و انقلاب‌های خدایی ، به صورت تجسم دوبارة پیامبران و اوصیا در لحظه‌های خورشیدی عاشورا و واقعیت سرشار کربلا.(6)
از سوی دیگر قرآن مجید یکی از اهداف بعثت پیامبران را قیام برای عدالت اجتماعی یا آماده کردن زمینه برای آن می‌داند: «لقد ارسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط؛ پیامبران را با دلائل روشن فرستادیم و با آن‌ها کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم برای برپایی عدالت قیام کنند».(7) در زیارت امام حسین(ع) می‌خوانیم: «أشهد أنّک قد أمَرتَ بالقسط و العدل و دعوت إلیهما؛ گواهی دهم که دستور به عدل و داد فرمودی و مردم را به آن دعوت کردی».(8)
از این رو می‌توان نتیجه گرفت: تلاش برای برپایی عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم، رسالت همة‌انبیا و میراث مشترک رسول الهی است و حسین بن علی(ع) به دلیل دعوت به عدل و مبارزه با بی عدالتی، وارث همة‌ انبیا است.
زیارت وارث که امام حسین را وارث حضرت آدم و دیگر پیامبران معرفی می کند، به ما می آموزد که امام رسالت تاریخی همة ادیان توحیدی را بر عهده دارد و امامت امتداد رسالت الهی است. امام بر اثر قرار گرفتن در مقطع حساس تاریخ و اوج اختناق اموی و خودسری های یزید (که تصمیم داشت حق و حقیقت را از بین ببرد و وحی را به تمسخر گرفته و رسالت را باور نداشت) احساس کرد همة رسالت های پیامبران بر دوش اوست و نباید اجازه دهد پیوند زمینیان با آسمان قطع گردد و بشر به عصر جاهلیت باز گردد. عاشورا نقطه اوج نبرد مکتب توحید با شرک و تجلی‌گاه یکتا پرستی ابراهیمی و باطل کننده شرک نمرودی بود. امام حسین ( ع ) وارث رسالت انسان سازی، قیام برای پیروزی حق بر باطل و هدایت بشر به کمال بود که میراث همه پیامبران الهی است .
پا‌نوشت‌ها:
1. نمل(27 ) آیه 16.
2. تفسیر اطیب البیان، ج10، ص 119؛ تفسیر نمونه، ج17، ص 119.
3. بحارالانوار،‌ج38، ص 154؛ ینابیع المودة، ج1، ص 177.
4. التحقیق فی الامامه و شؤونها، عبدالطیف البغدادی، ص 228.
5. این مضمون از عبارت «السلام علیک یا وارث آدم خلیفة‌الله» قابل برداشت می‌باشد.
6. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 460.
7. حدید (57) آیه 25.
8. مصباح کفعمی، ص 491.

http://emamzadegan.ir

هنگام خوردن آب نگوییم #سلام بر حسین(ع) چون او تشنه ٱب نبود، او تشنه انسانیت و آزادگی بود

?این بار هر گاه کسی را بخشیدیم و به او فرصت دوباره دادیم، بگوییم سلام بر حسین

?هر گاه ظلم را دیدیم و سکوت نکردیم بگوییم سلام بر حسین

?هرگاه گرسنه ای رادیدیم و ساده از کنارش عبور نکردیم بگوییم سلام بر حسین

?#سلام بر حسین برای همه لحظاتی که در جبهه حق و باطل روزمرّه‌ء زندگیمان فارغ از هر منفعتی طرف حق را بگیریم!

?#سلام بر تو، یا ثار الله ، ببخش که یادمان دادند فقط برای تشنه به آب بودنت بگرییم…

حرم امام حسین(ع) در کلام امام صادق(ع)

وقایع دوم محرم سال 61 هجری

امام حسین علیه السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به کربلا وارد شد.

چون به کربلا رسید پرسید:
نام این سرزمین چیست؟
گفتند: غاضریه.

✨پرسید: نام دیگری دارد؟ گفتند: نینوا.
✨فرمود: نام دیگر چه؟ گفتند: ساحل فرات.
✨فرمود: اسم دیگر هم دارد؟ گفتند: کربلا.

آنگاه اشک در چشمان حضرت حلقه زد و فرمود: سرزمین محنت و رنج!

▪️سپس فرمود: بایستید و پیش نروید. به خدا که محل فرود آمدنمان و سرزمین ریخته شدن خونمان همین جاست…

▪️ اینجاست که حرمت ما را می‌شکنند، مردانمان و کودکانمان را می‌کشند. قبور ما در همینجا زیارتگاه خواهد شد. جدم رسول خدا ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ همین خاک را به من وعده داده و وعده او خلاف نیست…

در این روز “حر بن یزید ریاحی” ضمن نامه ‏ای “عبیداللّه‏ بن زیاد” را از ورود امام علیه السلام به کربلا آگاه نمود.

در این روز امام علیه السلام به اهل کوفه نامه‏ ای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه ـ که مورد اعتماد حضرت بودند ـ را از حضور خود در کربلا آگاه کرد.

?حضرت نامه را به “قیس بن مسهّر” دادند تا عازم کوفه شود،اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام علیه‏ السلام را دستگیر کرده و به شهادت رساندند.

?زمانی که خبر شهادت قیس به امام علیه ‏السلام رسید، حضرت گریست و اشک بر گونه مبارکش جاری شد و فرمود:

?اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیی‏ءٍ قَدیرٌ?

خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاه والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر انجام هر کاری توانایی..

منابع:
?اللهوف، ص35
?مقتل الحسین مقرّم، ص 184
? بحارالانوار، ج44، ص381.5

محرم رسید!

یادمان باشد:

اول نماز حسین، بعد عزای حسین.

اول شعور حسینی، بعد شور حسینی.

محرم و صفر زمان بالیدن است نه فقط نالیدن،

بساطش آموزه است نه موزه.

تمرین خوب نگریستن است نه فقط خوب گریستن…!!!

بیایید امسال آیین محرم را درست برگزار کنیم، آنگونه که شایسته صاحب این ماه حسین بن علی (ع) است.

بِسْمِﺍﻟﻠَّﻪِﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ
?✨ امام علی ع ؛
هر کس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند خداوند او را چهار چیز کرامت فرماید✨

?1⃣? عمر طبیعی
?2⃣? مال و فرزند بسیار
?3⃣? با ایمان از دنیا رفتن
?4⃣? بی‌حساب داخل بهشت شدن

?بسمِ اَللهِ اَلرَّحمنِِ اَلرَّحیمِ?
?? الحَمدُلِلّهِ اَلّذی عَرَّفََنی نَفسَهُ وَلَم یَترُکنی عُمیانَ اَلقََلبِ
?? الحَمدُلِلّهِ اَلّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِمُحَمَّدٍ صَلَّی اَللهُ عَلَیهِ وَالِه
?? الحَمدُ لِلّهِ اَلَّذی جَعَلَ رِِزقی فی یَدِه وَلَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس
?? الحَمدُلِلّهِ اَلَّذی سَتَرذنوبی وَ عُیُوبی وَلَم یَفضَحنی بَینَ الخلائق

? مفاتیح الجنان ص 1038
الدعوات، ص81٫/
مستدرک الوسائل، ج5، ص392٫/مصباح کفعمی، ص170٫)

ازطرف خدا،،

? عالم ز برایت آفریدم، گله کردی
? از روح خودم در تو دمیدم، گله کردی
? گفتم که ملائک همه سرباز تو باشند
?صد ناز بکردی و خریدم،گله کردی
? جان و دل و فطرتی فراتر ز تصور
? از هرچه که نعمت به تو دادم، گله کردی

? گفتم که سپاس من بگو تا به تو بخشم
? بر بخشش بی منت من هم گله کردی
? با این که گنه کاری و فسق تو عیان است
? خواهان توأم، تویی که از من گله کردی
? هر روز گنه کردی و نادیده گرفتم
? با اینکه خطای تو ندیدم، گله کردی
? صد بار تو را مونس جانم طلبیدم

? از صحبت با مونس جانت، گله کردی
? رغبت به سخن گفتن با یار نکردی
? با این که نماز تو خریدم، گله کردی
? بس نیست دگر بندگی و طاعت شیطان؟؟
? بس نیست دگر هرچه که از ما گله کردی؟؟!
? از عالم و آدم گله کردی و شکایت
? خود باز خریدم گله ات را، گله کردی..

همیشه شکر گذار خدا باش , و به آنچه داری قانع و شاد باش,

شکرت خدا