چالش تنوع لباس مدارس یکی از دغدغه‌های مهمی است که هرساله شهریورماه اولیای دانش‌آموزان را درگیرمی‌کند و چندسالی است که تعیین لباس فرم برای مدارس با الگوی مشخصی برای هر مدرسه وجود دارد، این امر می‌تواند ابعاد مثبت و منفی را در برگیرد که بستگی به شرایط دانش آموز دارد.

ادامه »

هیچ وقت حسرت زندگی آدمایی رو

که از درونشون خبر نداری نخور!!

ادامه »

? تقدیم به همه مادران جهان ?

#مادر یعنی： ناز هستی در وجود
#مادر یعنی：یک فرشته در سجود
#مادر یعنی： یک بغل آسودگی
#مادر یعنی： پاکی از آلودگی

ادامه »

#نگاه_درمانی
#قرآن ?
⭕️فواید نگاه کردن به آیات قرآن کریم

4⃣ ? فعال کننده ی عقل

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام:
« کَثرةُ النَّظَرِ فی الحِکمَةِ تَلْقَحُ العَقلَ »

« بسیار نگریستن در حکمت، عقل را بارور مى سازد3.»

? امام علی علیه السلام:

خانه ای که در آن
#قرآن خوانده شود
و خدا را به یاد آرند،
برکتش زیاد می شود
و فرشتگـان به آن خانه وارد می شوند
و شیاطین از آن دور می شوند

? کافی،ج2،ص499

? بر شما باد قرآن!

حضرت #محمد صلى‌الله‌علیه‌و‌آله:
مَن أرادَ عِلمَ الأوَّلینَ والآخِرینَ فَلْیُثَوِّرِ القرآنَ.(میزان‌الحکمه ج9 ص235)

هر که خواهان علم پیشینیان و آیندگان، از اول تا به آخر دنیا است، در #قرآن کاوش کند.

قال العسکری علیه السلام: “علامات المؤمنین خمس : صلاةُ الاحدی و الخمسین و زیارةُ الاربعین والتـَختم فی الیَمین و تـَعفیرُ الجـَبین و الجَهر ببسم الله الرحمن الرحیم."(1)

از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده که فرمودند:

علامات مؤمن پنج چیز است:
1- اقامه پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز.
2- زیارت اربعین.
3- انگشتر به دست راست کردن.
4- جبین را در سجده بر خاک گذاشتن.
5- در نماز بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.
بحارالانوار،ج 98،(بیروت) ص 329/ المزار، شیخ مفید، ص 53

? قمر در عقرب مهر ماه 97

? قمر در عقرب پدیدهٔ نجومی عبور کره ماه از زمینه صورت فلکی عقرب (کژدم) و یا از امتداد برج فلکی عقرب است

? در روایتی امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «هر کس در هنگامی که قمر در عقرب باشد، مسافرت یا ازدواج نماید، خیری نمی بیند»
? همچنین پیامبر اکرم ص فرمودند: هرکس در این ایام بر خدا توکل کند، خداوند او را یاری خواهد کرد بویژه اگر صدقه بپردازد. زیرا صدقه نحوست را از بین می برد. خواندن آیت الکرسی هم موثر است.

⁉️منظور از قمر در عقرب برج عقرب است یا صورت فلکی عقرب؟

◽️در مورد اینکه کدامیک از این دو می تواند منظور امام صادق علیه السلام در روایت فوق باشد بین علما اختلاف است
در این بین نظر علامه حسن زاده آملی که در زمان ما متبحر در علم هیئت و استاد این فن می باشند این است که ملاک همان صورت فلکی است و دلائلی برای آن ذکر می کنند. (دروس فی المعرفه الوقت و القبله، درس 25)
◽️اما در عین حال ایشان اینکه در هر دو مورد یعنی هم برج و هم صورت فلکی از مسافرت و ازدواج اجتناب شود را مطابق با احتیاط می دانند.

? ورود و خروج قمر به برج عقرب

✅ شروع : چهارشنبه 18 مهر 1397 ساعت 06:00

❌ خروج: جمعه 20 مهر 1397 ساعت 21:16

? ورود و خروج قمر به صورت فلکی عقرب

✅ شروع : جمعه 20 مهر 1397 ساعت 19:13

❌ خروج: دوشنبه 23 مهر 1397 ساعت 03:15

? در این ایام انجام کارهای مهم زیر کراهت دارد و بهتر است ترک شود:
◽️خواندن عقد ازدواج
◽️مسافرت
◽️اقدام برای بچه دار شدن (اعقاد نطفه)
◽️افتتاح کار و کسب و تجارت
◽️حجامت
◽️و…

❤️ جدول قمر در عقرب کل سال 1397

? ahlolbait.com/media/19656

✅ -زیاد بودن دکمه ها در لباس آدمک ترسیم شده نشانه کمبود اعتماد به نفس در کودک است

✅ -وجود حیوانات در نقاشی بیانگر حس طبیعت گرایی کودک می باشد.

✅ - ابر در نقاشی کودک سمبل مادر و خورشید سمبل پدر است .

✅ -اشکال نوک تیز و خطوط شکسته بیانگر خشونت در زندگی است.

✅- پشت سر هم و ردیف بودن اشکال رسم شده مانند جوجه های یک مرغ به دنبال او ، نشانگر استعداد ریاضی کودک می باشد.

✅ -با توجه به عناصر رسم شده در یک سوم پایین نقاشی میتوان به احساس کودک در گذشته اش پی برد.

✅-با توجه به عناصر رسم شده در یک سوم وسط نقاشی به احساس کودک در زمان حال می توان پی برد.

✅- عناصر رسم شده در یک سوم بالای نقاشی نشانه احساس کودک به آینده خود است.: خطوط نقاشی کودکان :

?خطوط نازک و هماهنگ در نقاشی کودک،نشان دهنده ی سازگاری کودک است.

?خطوط کوچک و فشرده،نشانه ی ناراحتی درونی کودک است.

?خطوط مارپیچ نشانه ی پرخاشگری در کودک است.

?خطوط نازک و ملایم،احساسات عاطفی کودک را می رساند.

?خطوط کوتاه،خجالتی بودن و خطوط کمرنگ،کمبود جوش و خروش را می رساند.

✳اگر در صفحه نقاشی بیشتر از نصف صفحه خالی بماند و نقاشی کوچک باشد نشانه ی اعتماد به نفس پایین کودک است.

✳اگر کودک مرتب نقاشی کند و پاک کند نشانه ی ترس و اضطراب درونی اوست.

✳در مورد نقاشی خانه،اگر در و پنجره ای برای خانه نکشد،نشانه ی وابستگی شدید به مادر است.

?بهترین نقاشی که نشانه ی روان سالم در کودک است،کشیدن خانه با دودکش و پنجره و در و پرده و آنتن است.

?خورشید در نقاشی کودک،نماد پدر است.خورشید با چشم و ابرو رابطه ی خوب با پدر را می رساند و خورشید سیاه ،تیرگی رابطه با پدر را می رساند.

?اگر کودک آدمکی را نقاشی کند :

?سر بزرگتر از بدن،ناسازگاری کودک را می رساند.

?سر به تنهایی بدون بدن،اضطراب را می رساند

فوائد حاملگی برای بدن
بسیاری از خانم ها فکر می کنند که حاملگی یک تحمیل شدید به بدن انسان می باشد و می تواند باعث ایجاد گرفتاری ها و بیماری های فراوان در بدن خانم ها شود، ولی از نظر علمی کاملاً برعکس است و در این مقاله ما متوجه خواهیم شد که حاملگی نه تنها روی سلول ها اثر منفی ندارد بلکه می تواند با ایجاد تغییرات مثبت روی سیستم های بدن مادر به خصوص سیستم گردش خون و سیستم ایمنی، بسیاری از ناراحتی ها و بیماری های موجود را برطرف کند و همچنین جلوی ایجاد بسیاری از بیماری ها را بگیرد.
متابولیسم بدن مادر در طی بارداری چه تغییرات مثبتی می کند؟
به علت افزایش ترشح تعداد زیادی از هورمون ها در طی بارداری (مثل هورمون تیروئید یا تیروکسین، هورمون های قسمت قشری غده ی آدرنال و هورمون های جنسی)، میزان متابولیسم پایه سلول ها در مادر حامله افزایش می یابد، یعنی بطور مثال اگر موتور سلول های یک زن در حالت غیر بارداری با عدد 85 کار می کند در طی حاملگی این عدد به 100 می رسد و با تولید انرژی بالاتر سلول ها گرمتر و پرانرژی تر می شوند و این افزایش انرژی عمومی کارآیی کلی تمام سیستم های حیاتی مادر باردار را افزایش می دهد، که از جمله می تواند به سیستم ایمنی و سیستم گردش خون اشاره نمود که خود این دو سیستم می تواند به بهبود عملکرد سایر سیستم های بدن مادر حامله کمک نماید.
به علاوه مادر باردار به علت این افزایش متابولیسم سلولی، میزان انرژی عضلانی بیشتری را دارا خواهد بود.
می دانیم که بسیاری از بیماری های انسان به علت کاهش عملکرد سلول های ایمنی وگردش خون ضعیف است که علت آن کمبود انرژی سلولی می باشد و لذا بارداری اگر همراه با رعایت مثلث سلامت به طور کامل و دقیق باشد، می تواند بسیاری از بیماری های زمینه ای را برطرف نماید و یا حتی جلوی بوجود آمدن بسیاری از بیماری ها را بگیرد.
از جمله این بیماری ها می توان به سرطان ها اشاره نمود، که نقش قدرت سیستم ایمنی در جلوگیری از بوجود آمدن آن ها و همچنین سد بندی در برابر انشار این بیماری های خطرناک کاملاً آشکار است، شاید دلیل وجود آمار بالاتر سرطان در زنان ازدواج نکرده و بدون زایمان در مقالات علمی همین موضوع باشد.
تغییرات دستگاه گردش خون مادر در حاملگی:
جریان خون در رگهای مادر و خروجی قلب مادر باردار، حدود 30 تا 40 درصد از حالت غیر بارداری بالاتر رفته و همچنین حجم خون مادر حدود 30 درصد افزایش می یابد، خون مادر رقیق تر می شود و همین رقیق تر شدن خون موجب خون رسانی بهتر به تمام سلول های بدن می شود و در نتیجه میزان اکسیژن رسانی به سلولها افزایش می یابد و در نتیجه کارآیی سلولی در تمام بدن مادر افزایش می یابد.
عملکرد کلیه ها در مادر حامله:
مقدار تشکیل ادرار در مادر باردار به علت افزایش متابولیسم و افزایش دریافتی مایعات زیادتر از حالت غیر بارداری می شود. و همین موضوع در رقیق شدن ادرار و کاهش احتمال تولید سنگ های کلیوی تأثیر دارد و به علت افزایش جریان خون کلیوی و فیلتراسیون کلافه های گلومرولی کلیه ها، عملکرد سلول های لوله های جمع کننده ی ادراری و سلول های پوشاننده ی کلافه های گلومرولی بهتر می شود و شاید باردار شدن در مجموع برای کلیه های یک مادر باردار، نقش بهبود دهنده ی انرژی سلول ها را ایفا نماید و باعث کاهش بیماری های کلیوی در مادر حامله گردد.
نکات مهم:
1٫ تمام اینها منوط به رعایت کامل و صددرصدی مثلث سلامت بسیار پیش تر از حامله شدن مادر است، که زمینه حاملگی در بستر سلول های سالم اتفاق بیافتد وگرنه حامله شدن در بستر بیماری های عدیده ی سلولی ناشی از بدی تغذیه و خوردن مرغ صنعتی، گوشت گاو، فست فود ها، روغن نباتی ها شامل جامد، مایع و مخصوص سرخ کردنی، گوجه و رب گوجه فرنگی، نمک تصفیه شده ید دار سمی، مصرف آب کلردار فراوان و … . قطعا می تواند همراه با بروز بیماری هایی در حین حاملگی برای مادر و جنین باشد؛ از جمله ی این بیماری ها می توان به فشار خون حاملگی، دیابت حاملگی و شعله ور شدن بیماری های روماتیسمی در بارداری و همچنین چاقی بیش از حد و خطر افزایش بیماری های قلبی اشاره نمود، پس اگر می خواهید حاملگی خوبی را سپری نمائید و دارای فرزندی سالم و باهوش باشید باید حداقل از شش ماه قبل از بارداری دستورات مثلث سلامت را بطور کامل رعایت نمائید، البته در موارد اورژانس می توان از رعایت کامل مثلث سلامت در حداقل 40 روز قبل از حاملگی استفاده نمود.
دکتر حسن اکبری
متخصص آسیب شناسی سلولی،
دانشیار پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،
محقق و مدرس طب اسلامی ایرانی

آسیب های زندگی تک فرزندی

سلامت نیوز: خیلی از پدرها و مادرها به مشاوران و روان شناسان مراجعه می کنند و از تربیت فرزندانشان اظهار ناتوانی می کنند. این مسأله شامل آدم های باسواد و تحصیل کرده هم هست. توصیه همیشگی ما به این پدرها و مادرها این است که تربیت کودکشان را با همسالان کودک تنظیم کنند. به عبارت دیگر، کودکان با همسالان خود به ویژه برادر و خواهر تنظیم می شوند.

دکتر رضا پورحسین، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران پیرو ابلاغ سیاست های کلی جمعیت توسط مقام معظم رهبری، معتقد است که فرزندآوری، تولید یک «سرمایه ی روانی» است .

دکتر پورحسین طی یادداشتی در پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری، به بررسی جوانب و آسیب شناسی زندگی تک فرزندی پرداخته است که در ادامه مشروح این نوشتار را می خوانید:

* کودک در کنار همسال خود بهتر تربیت می شود

خیلی از پدرها و مادرها به مشاوران و روان شناسان مراجعه می کنند و از تربیت فرزندانشان اظهار ناتوانی می کنند. این مسأله شامل آدم های باسواد و تحصیل کرده هم هست. توصیه همیشگی ما به این پدرها و مادرها این است که تربیت کودکشان را با همسالان کودک تنظیم کنند. به عبارت دیگر، کودکان با همسالان خود به ویژه برادر و خواهر تنظیم می شوند. این کار باعث یک تربیت خودبه خودی در کودکان می شود که والدین تنها نقش هدایت کلی و نظارت بر رفتار آنان را خواهند داشت. متأسفانه خانواده هایی که کودکشان در خانه از ارتباط با یک همسال برخوردار نیست و تنها در مهدکودک با همسالان خود ارتباط برقرار می کند، به لحاظ تربیتی تنظیم نمی شود؛ به خصوص که ارتباط در مهد و مدرسه تحت یک انضباط آموزشگاهی قرار دارد و عملاً حالت ارتجالی و خودبه خودی در تربیت کودک به وجود نمی آید.

در دهه های گذشته وضع بزرگ شدن فرزندان طوری بود که وقتی بچه ای با دیگر بچه ها بازی می کرد، درحین بازی تعامل و ارتباط خوبی را با همسالان برقرار می کرد. گاهی او را هول می دادند و گاهی او دیگران را هول می داد، گاهی او با دیگری درگیر می شد و گاهی دیگری با او درگیر می شد. همین برخوردها و کنش ها و واکنش ها، بچه ها را از نظر تربیتی تنظیم می کرد که چگونه باید عمل کنند و چگونه باید رفتار خود و دیگران را اصلاح نمایند.

شرایط امروز ما کمتر اجازه این گونه تربیت را به والدین و بچه ها می دهد که باید برای آن فکری کنیم. ما خانواده های بسیاری را دیده ایم که شش هفت بچه داشته اند که همه شان موفق هستند. یکی از نمونه های آن مادری است در اردبیل که همسرش شهید شده و این خانم که سواد خواندن و نوشتن هم ندارد، شش فرزند را به نحوی تربیت کرده که همه شان تحصیلات بالا و موقعیت های اجتماعی خوبی دارند. آیا این اتفاق، یک اتفاق تصادفی بوده است؟ امکان ندارد. چطور ممکن است که یک زن بدون شوهر و بدون سواد، نوع تربیت کردن و سبک زندگی اش به گونه ای بوده که بچه هایش همه در سطوح بالای تحصیلی قرار دارند؟ و چه بسا در همسایگی این مادر، زن و شوهری هم بودند که تحصیلات بالایی داشتند، اما در تربیت تک فرزند خودشان هم درمانده اند.

شما اگر یک بررسی پیمایشی انجام دهید، می بینید مادرانی که بچه های بیشتری دارند، به لحاظ تربیت فرزندان از مادرانی که یک یا دو بچه دارند، راحت ترند. مثالی هم بین خودشان می زنند که بچه ی دوم و سوم دیگر خودش بزرگ می شود.

* مهدکودک و مدرسه جایگزین «خانه» نمی شوند

اگر شرایط و اقتضائات به گونه ای شود که فرزندان در خانه با همسالان خود و در کنار آن ها بزرگ شوند، تنظیم تربیتی بهتری اتفاق می افتد. این مسأله که از نظر علمی ثابت شده است، «پیوست فرهنگی» سیاست جمعیتی جدید کشور است. اگرچه مهدکودک و مدرسه، چنین فضایی را برای تنظیم تربیتی کودکان فراهم می کند، اما تحت تأثیر بودن این محیط ها از ساختار و انضباط سازمانی معمولاً متناسب با شرایط کودکی که در چهارچوب های سازمانی نمی گنجد نیست. به همین دلیل بچه ها در محیط های آموزشگاهی به نحو گلخانه ای تربیت می شوند. بهترین محیط تربیت آن محیطی است که بچه ها هنگام خوابیدن، غذا خوردن، سفر و در تمام ابعاد زندگی در آن محیط زندگی کنند؛ یعنی زندگی با خواهر و برادر.

البته در گذشته، بچه ها غیر از فضای خانه در فضای بیرون خانه شامل کوچه و محله هم به یک تنظیم تربیتی می رسیدند. این تنظیم تربیتی در فضاهایی مانند هیئات محله هم وجود داشت و اتفاقات خوب تربیتی در همین جمع ها می افتاد. هیئتِ محلی جایی است که بزرگ ترهای محل از اطراف می آیند و در آن شرکت می کنند و بچه ها در چنین جمع هایی تنظیم محلی می شوند. برخلاف آن که می گویند هیئت یک محیط بی انضباط است، من می گویم هیئت بهترین انضباط را در درون خودش دارد، اما انضباطی نانوشته که محل خوبی برای تربیت کودکان است. اگرچه در شهرسازی های جدید و وارداتی و فرهنگ شهرنشینی کنونی، این فضای بیرون از خانه تقریباً از بین رفته یا در حال از بین رفتن است.

* شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» پیوست تربیتی نداشت

مدتی است که دارم فکر می کنم این شعار و سیاست «فرزند کمتر، زندگی بهتر» پیوست تربیتی نداشته است و در آن زمان به پیامدهای تربیتی آن توجه نشده است. این شعار بیشتر یک پیوست اقتصادی داشته و چون بنای اصلی را بر محاسبات اقتصادی می گذاشتند، به مسائل بهداشت روان و به تربیت توجه نشده است.

به نظرم از این به بعد لازم است که ما برای طرح های بزرگی که اجرا می کنیم، حتماً «پیوست بهداشت روان» هم در نظر بگیریم. اگر بخواهیم این پیوست را رایج کنیم لازمه اش این است که متخصصین و علمای تعلیم و تربیت در سیاست گذاری و برنامه ریزی های کلان دخالت داده شوند و از این افراد خواسته شود تا برای طرح های بزرگ، پیوست تربیتی تهیه کنند.

* تصور غلط «هر بچه یک اتاق»

بسیاری از خانواده ها نسبت به مسائل فرزندانشان حساس هستند و حاضرند هر کاری که به صلاح فرزندانشان است، انجام دهند؛ اما به دلیل انگاره های شرایط کنونی مانند این که «هر بچه با یک اتاق تعریف می شود» و به دلیل دیگر انگیزه های اقتصادی از فرزنددار شدن خودداری می کنند. وقتی من به بعضی مراجعین خودم می گویم بچه ی دوم بیاورید، در مقابل من چیزی نمی گویند، ولی وقتی می روند با خودشان می گویند پس فضای خانه مان را چه کار کنیم؟ انگیزه های اقتصادی و انگاره های اجتماعی فعلاً خیلی تأثیرگذارند و آدم ها در برابر این انگاره ها منفعل هستند. درحالی که ما به لحاظ عقیدتی مشکلی نداریم. خداوند رزاق است. اگر مردم ما بدانند که تربیت فرزندان در کنار هم و با همسالان، بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندشان را برطرف می کند، حاضرند حتی مشکلات اقتصادی را تحمل کنند تا فرزندشان از نظر بهداشت روان و تربیت در وضعیت بهتری قرار داشته باشد.

در شرایط کنونی جامعه که هر بچه با یک اتاق تعریف می شود، وقتی می گوییم چهار بچه یعنی باید چهار اتاق داشته باشیم! در حالی که دو تا اتاق برای چهار بچه کافی است. بسیاری از فضایی که بچه ها در آن قرار دارند و بزرگ می شوند در اتاق نشیمن و پذیرایی است. از طرفی مشکلی هم پیش نمی آید که در موقع خواب دو یا سه بچه در یک اتاق بخوابند؛ تازه در این شرایط به لحاظ عاطفی به هم نزدیک تر می شوند.

* فرزندآوری، تولید یک ثروت روانی

از جمله فواید فرزندآوری، تولید یک «سرمایه ی روانی» است. یکی از نیازهای اصلی انسان که در همه مکاتب روانشناسی مورد تأکید قرار گرفته، «احساس مولد بودن» است. احساس مولد بودن به انسان آرامش می دهد. البته یکی از پروژه های مولد بودن فرزندآوری است؛ کارآفرینی اقتصادی، تألیف کتاب و نگارش مقاله، هر کدام می تواند به انسان احساس مولد بودن بدهد. اما آن چه که در طول زندگی همراه انسان است و به او آرامش می دهد، تولید فرزند است. انسان در این وضعیت احساس بی پناهی نمی کند.

از منظر دیگر با وجود فرزندان بیشتر در خانواده، آرامش روانی افراد بیشتر می شود و این آرامش روانی در استحکام خانواده تأثیرگذار است. وجود بچه عامل مهمی است در این که خانواده ها دور هم جمع بشوند. یک نکته ی روانشناختی و جامعه شناختی در این مسأله وجود دارد و آن این است که ما فرض بگیریم که از این وضعیت تک فرزندی و دو فرزندی کنونی 10 سالی بگذرد. در این شرایط دیگر بسیاری از واژه هایی که ما در محیط خانوادگی استفاده می کنیم، برای فرزندان ما وجود خارجی نخواهند داشت. دیگر «برادر» و «خواهر» مفهوم عینی برای فرزندان ما ندارند و تنها یک مفهوم لغوی خواهند بود. پس از گذشت یک نسل، برای مفاهیم خاله، دایی، عمو و عمه و فرزندان آن ها هم چنین اتفاقی می افتد. در واقع کسانی که اشخاص به آن ها منتسب می شوند کمتر خواهد شد. در حالی هر چقدر تعداد افراد منتسب به افراد بیشتر باشد، آرامش آن ها در زندگی بیشتر است. یعنی احساس این که ما قابل اتکا کردن برای دیگران هستیم و این که ما به دیگران اتکا داریم به انسان آرامش می دهد. این یک اصل روانشناختی است.

سلامت نیوز: آسیب های زندگی تک فرزندی

تاریخ : 1394,سه شنبه 05 آبان14:38

نگاهی به پیری جمعیت در گفتگو با دکتر سیما فردوسی‌پور؛

کودکان تک فرزند در رقابت های جامعه کم می آورند/ هزینه های روحی تک فرزندی بالاست

کودک تک فرزند هرچه به پدر و مادر خود گفته است آن ها گوش کرده و به آن عمل کرده اند این در حالی است که جامعه چنین شرایطی را برای این کودک فراهم نمی کند و نمی تواند توقعات این کودک را به طور کامل برآورده کند.

خبرنامه دانشجویان ایران: تک فرزندی یکی از آسیب های دهه های اخیر است که گریبان اکثر خانواده های ایرانی را گرفته است. بسیاری از خانواده ها با میل قلبی به استقبال این پدیده نامبارک رفته اند. تک فرزندی اما موضوعی است که در سه سطح اثرات مهمی را از خود باقی می­گذارد. خود فرزندان، خانواده های تک فرزند و جامعه ای که خانواده های آن تک فرزند هستند.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اینکه به چه دلیل خانواده ها تصمیم میگیرند به یک فرزند بسنده کنند و این تک فرزندی چه آسیب هایی را در آینده به دنبال دارد پرسش هایی هستند که برای یافتن پاسخ آن ها به سراغ دکتر سیما فردوسی کارشناس خانواده رفته ایم. گفتگوی خبرنگار ما را با فردوسی در ادامه می خوانید:

* علل گرایش خانواده ها به تک فرزندی چیست؟

علت های مختلفی برای گرایش خانواده ها به تک فرزندی شناسایی شده است برخی افراد و خانواده ها به خاطر سختی کشیدن در برخورد با فرزند اول خانواده خود به دلیل اینکه کودکشان از نوع فرزندان سخت و مشکل بوده است، تمایلی به داشتن فرزان بیشتر ندارند.

این فرزندان اگرچه غالبا اختلالاتی ندارند اما به خاطر اینکه پدر و مادر خود را اذیت می کنند، والدین آن ها تصمیم می گیرند همان یک کودک را داشته باشند چرا که توانایی تحمل سختی های کودک دوم را ندارند.

برخی دیگر از خانواده ها به خاطر شرایط جدید در سبک های زندگی پس از تولد فرزندشان دیگر نمی‌توانند بچه دار شوند و به دلایل پزشکی همان یک فرزند را داشته و توانایی داشتن فرزندان دیگر را ندارند و از این‌رو به اجبار تک فرزند می شوند.

برخی از خانواده ها نیز تحت تأثیر محیط قرار گرفته و تک فرزندی را انتخاب می کنند این محیط شامل صحبت ها تجربه ها و نصیحت های دیگران مبنی بر بهتر بودن زندگی تک فرزندی است.

تعداد دیگری از خانواده ها به این دلیل تک فرزندی را انتخاب می کنند که گمان می کنند از عهده ی داشتن فرزندهای بیشتر بر نمی آیند. این افراد مسائل مختلفی از قبیل اقتصادی، تربیتی امکانات رفاهی، آینده شغلی و غیره را دلیل اصلی خود می دانند، که این مسائل جزو مسائل شخصی آن ها به شمار می رود.

نوع تفکر برخی از خانواده ها به شکلی است که داشتن فرزندان بیشتر را بی اهمیت تلقی می کنند به شکلی که معتقدند زمانی که صرف تربیت فرزندان بیشتر کنند را بهتر است برای همین یک فرزند خود در نظر بگیرند.

همه مواردی که ذکر شد در جای خود نیازمند بررسی های بیشتر و کارشناسانه تری است اما نمی توان به طور قاطعانه اظهار داشت که کودکان تک فرزند بدون مشکل هستند؛ وقتی می گوییم مشکل، منظور ما این نیست که الزاما همه کودکان تک فرزند کمبودها و مشکلاتی نظیر بیماری ها، اختلالات و … دارند. به طور کلی می توان گفت: کودکان تک فرزند مسائل خاص مربوط به خود را دارند.

به عنوان مثال کودکی که تک فرزند است همیشه پدر و مادر وی همه ی امکانات را در اختیار او قرار داده‌اند و از این‌رو حس رقابت سالم که میان خواهر ها و برادرها در یک خانواده وجود دارد در این کودک وجود نداشته و این کودکان از این تجربه محرومند؛‌این کودک در جامعه از نطر مسائل رقابتی دچار مشکل شده و به اصطلاح در رقابتهای جامعه کم می آورد.

کودک تک فرزند هرچه به پدر و مادر خود گفته است آن ها گوش کرده و به آن عمل کرده اند این در حالی است که جامعه چنین شرایطی را برای این کودک فراهم نمی کند و نمی تواند توقعات این کودک را به طور کامل برآورده کند.

این کودکان بسیار پر توقع تربیت می شوند. اعتماد به نفس این کودکان پایین بوده و فکر می کنند همه باید مطیع آن ها باشند؛ این کودکان در دوستیابی به مشکل های اساسی بر می خورند که همه این موارد مسائلی است که در نهایت موجب رنجش این کودکان می شود.

بسیاری از تک فرزندها با صراحت اظهار می کنند که ما بسیار تنها هستیم که از نظر روانشناسی شرایط ایده آل برای فرزند در این است که در طول زمان رشد خود تنها نباشد.

در سال های کودکی و نوجوانی داشتن خواهر و برادر یک امتیاز محسوب می شود و بسیار مفید است؛ همفکری کردن شریک بودن در غم ها و شادی، یاد گرفتن مشارکتی بسیاری از مسائل، رفع تنهایی و … از جمله امتیازهایی است که کودکان تک فرزند از آن محروم اند.

* آسیبهایی که خانواده تک فرزند را تهدید می کند چیست؟

در کنار آسیب هایی که خود کودک تک فرزند با آن ها روبروست آسیب های متعددی هم خانواده این کودکان را تهدید می کند؛ این خانواده ها همواره نگران هستند و فکر می کنند که اگر خدای ناکرده مشکلی برای این یک کودک شان بوجود بیاید هیچ کاری از آن ها ساخته نیست.

این والدین همواره زندگی پر استرسی را داشته و از بوجود آمدن یک اتفاق نگران هستند. خانواده هایی هم که توانایی داشتن فرزند بیشتر را نداشته اند همواره در حسرت این موضوع به سر می برند که چرا ما نباید فرزندان بیشتری داشته باشیم.

با ازدواج تنها فرزند این خانواده ها و یا دور شدن آن ها تحت هر اتفاقی، والدین این فرزندان احساس خلاء بیشتری در زندگی خود می کنند؛ این در حالی است که اگر تعداد فرزندان 2 یا بیشتر از آن باشد وقتی یکی از فرزندان از خانواده دور می شود فرزندان دیگر به عنوان تسلای خاطر والدین حضور داشته و این خلاء برای والدین کمتر بوجود می آید؛ این والدین تنهایی خود را با فرزندان دیگر پر می کنند.

* آیا تک فرزندی تأثیری بر انسجام خانواده‌ها دارد؟

انسجام خانواده ها بیشتر به روابط میان والدین بستگی دارد اما می توان گفت: تعداد فرزندان روی این موضوع نیز تأثیرگذار است؛ وقتی والدین فرزندان بیشتری داشته باشند به هر حال باید برنامه ریزی بیشتر و در ادامه وقت زیادتری را به موضوع خانواده و برطرف ساختن نیازهای خانواده اختصاص بدهند که این موضوع باعث می شود پیوند والدین، شراکت آن هاو تلاش­شان در راستای رفع نیازهای فرزندان بیشتر شود.

این موضوع حس باهم بودن ، یک خانواده بودن، و وحدت میان والدین را بیشتر می کند که در نهایت منجر به انسجام بیشتر خانواده می شود.

* آسیبهای تک فرزندی در بعد اجتماعی به چه شکلی بوده است؟

انسان ها با شخصیتی که در خانواده شکل می گیرد وارد اجتماع می شوند؛ در اجتماع این کودکان از نظر زندگی اجتماعی، ارتباط با افراد جامعه، دوستیابی، حضور در محل کار و غیره نیازمند شکل گیری یک شخصیت درست در خانواده خود هستند. به عبارت دیگر یک فرد بر اساس عادات، ویژگی های شخصیتی و تربیتی و امثالهموارد جامعه می شود.

جامعه در بسیاری از موارد، حالت‌ها، عادات و ویژگی های یک کودک تک فرزند را نمی‌پذیرد و آن ها را رد می کند؛ فردی که می خواهد خودمحور باشد یا همیشه در کانون توجه ها قرار بگیرد مورد پذیرش جامعه نخواهد بود.

کودک تک فرزند خودمحور بوده و همیشه تنها خود را در نظر می گیرد که افزایش این ویژگی در جامعه مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت.

در هر قسمتی از جامعه مانند اجتماع کاری، اجتماع تحصیلی، اجتماع دوستی و حتی در زمینه ازدواج این فرزندان نمی توانند موفق باشند و حتی آسیب هایی را به جامعه وارد می کنند.

کودک تک فرزند به دنبال دریافت توجه های بیش از حد و دریافت­های افراطی از جامعه بوده که اگر نتواند به خواسته های مطلوب خود برسد هم به خود آسیب رسانده و هم آسیب­های جدی را متوجه اجتماع می‌کنند چرا که آسیب‌های جامعه منعکس کننده ی آسیب­های فردی است.

تک فرزندی منجر به رواج فرهنگ فرزند سالاری در جامعه شده و این فرهنگ افراد جامعه را افرادی طلبکار تربیت می‌کند. تک فرزندی منجر به افزایش روحیه زیاده خواهی در جامعه حتی خارج از چارچوب های فرهنگی، عرفی، شرعی می شود.

* جایگزین‌هایی که کودک تک فرزند برای جبران خلأ خواهر و برادر استفاده می کند چه آسیبهایی را می تواند برای او به دنبال داشته باشد؟

این کودکان به شدت به دوستان خود وابسته می شوند به عبارت دیگر دوستان خود را جایگزین خواهر و برادر های نداشته خود می کنند؛ از این رو تحت هر شرایطی می خواهند دوستان خود را حفظ کنند که این موضوع منجر به باج دادن به دوستان خود می شود تا این کودکان دوستان خود را برای مدت زمان بیشتری در کنار خود نگهدارند.این کودکان ممکن است به خاطر وابستگی های زیاد خود به دوستان­شان هر پاسخ مثبتی را به آن ها بدهند.

البته ممکن است به سمت جایگزین‌های مثبت برای پر کردن خلاء داشتن خواهر و برادر نیز کشیده شوند. به طوری که به دنبال سرگرم کردن خود با مهارت­های هنری، ورزشی، فرهنگی، مذهبی، آموزشی و … بروند که همین موضوع منجر به پیشرفت­های زیادی در زندگی آن ها می شود.

هر چند گرایش این کودکان به مهارت‌ها ممکن است کمتر اتفاق بیفتد اما رابطه این افراد با دوستان­شان بسیار متعادل تر می شود.

* توضیح مختصری در مورد جامعه بدون دایی، خاله، عمه و عمو و آسیب‌های ناشی از آن بفرمایید؟

کودکان تک فرزند در هر حال بزرگ شده و تشکیل خانواده می دهند که در صورت داشتن یک ازدواج موفق صاحب فرزند می شوند اما فرزندان آن ها همواره با سوال­هایی نظیر اینکه چرا من خاله، دایی، عمه یا عمو ندارم مواجه می شوند و همین موضوع منجر به ایجاد حس تنهایی در فرزندان والدین تک فرزند نیز می شود

داشتن فامیل و محبت­های ناشی از آن که در نهایت منجر به توجه بیشتر به فرزندان می شود یکی از نیازهای اساسی به شمار می رود. فرزندان علاوه بر محبت والدین نیازمند چشیدن محبت­های دیگری از جمله محبت فامیل­های وابسته نیز هستند که همه این موارد سیستم ایمنی روانی فرد را تقویت می کند و حمایت­های بزرگی برای افراد در زندگی محسوب می شود و افراد می توانند با پشتوانه قوی تری در جامعه حاضر شوند

همین موضوع منجر به افزایش تحمل افراد در برابر استرسها، سختی ها و ناملایمات در زندگی می شود چرا که فرد احساس بی کس و کاری نمی کند و می داند افرادی هستند که خالصانه او را حمایت می کنند.
«خبرنامه دانشجویان ایران»؛