بخوان و بیاموز
.
.
.
استاد شاگردان را برای یک گردش تفریحی به کوهستان برده بود. بعد از یک پیاده روی طولانی درحالیکه همه سخت خسته بودند به یک چشمه رسیدند و تصمیم گرفتند کمی استراحت کنند. استاد به هر کدام از شاگردان یک لیوان آب داد و از آنها خواست قبل از نوشیدن آن کمی نمک در آن بریزند. شاگردان این کار را کردند ولی هیچکدام نتوانستند آب را بخورند چون شور و بدمزه شده بود.
بعد استاد از آنها خواست که همان نمک ها را در آب چشمه بریزند و سپس از آب چشمه بنوشند. این کار را کردند اما آب چشمه همچنان گوارا بود و همه از آن خوردند.
استاد پرسید:"آیا آب چشمه هم شور شده بود؟”
همه گفتند نه، خیلی هم خوش طعم بود.
استاد گفت:"درس امروز من همین است.مشکلات و سختی ها مانند همین نمک هستند که اگر روح شما و ظرفیت وجودتان مانند این لیوان کم و اندک باشد؛ دلتان را آلوده می کند اما اگر روحتان بزرگ باشد و ظرفیت وجودتان مانند این چشمه بالا باشد، از پس مشکلات و سختی ها بر می آیید و به راحتی آنها را در خود حل می کنید.”