نوذر نخعی، نویسنده کتاب “پیامدها و مشکلات تک فرزندی"، با اشاره به اینکه در خانواده های دارای تحصیلات بالا احتمال تک فرزندی وجود دارد ، هدف از تدوین این کتاب را نشان دادن پیامدها ، مشکلات و آسیب های تک فرزندی در خانواده و جامعه عنوان کرد.

این پژوهشگر مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی کرمان، گفت: حدود یکسال کار گردآوری و تألیف این کتاب طول کشیده و برای این کار از تحقیقات و بررسی ها خود به همراه برخی منابع خارجی استفاده شده است.

نخعی افزود: این کتاب در هشت فصل شامل: توجه افراطی و لوس کردن، حفاظت بیش از حد و بیش تیماری، کوتاهی در تربیت و ادب کردن، جبران افراطی ناشی از احساس گناه، توقعات غیرمنطقی و غیر واقع بینانه، برخورد با بچه ها همانند یک فرد بالغ، تحسین افراطی و بیش از حد و اگر فرصت خواندن تمام کتاب را ندارید، چاپ شده است.

این استاد پزشکی خاطرنشان کرد: تصاویر کتاب به صورت کاریکاتور، توسط کاریکاتوریست معروف کرمانی (محمدصالح رزم حسینی) تصویرگری شده است.

برای آشنایی شما خوانندگان محترم به بخش هایی از این کتاب پرداخته شده است:

در پیشگفتار کتاب"پیامدها و مشکلات تک فرزندی” آمده است: لحظه ی، ازدواج یک دختر و پسر تک فرزند را مجسم کنید؛ کودک آنها نه خاله خواهد داشت و نه عمه، نه عمو و نه دایی! چنین زوجی نه تنها خودشان از نعمت داشتن خواهر و برادر محروم بوده اند، بلکه فرزندشان در خلاء ناخواسته ی محروم بودن از بستگان درجه یک، زندگی خواهد نمود. پدر و مادر این زوج نیز باید بدانند که در این دنیای ماشینی، نمی‌توان از تک فرزند انتظار داشت که مرهمی برای تنهایی زودهنگام والدین خود باشد، به عبارتی تنهایی در تنهایی!

در بخش دیگری از این پیشگفتار آمده است:تک فرزندی پدیده‌ای است که به دنبال صنعتی شدن جوامع امکان رخداد آن افزایش می‌یابد. مطالعات کشوری نشان داده است که در خانم ‌های برخوردار از تحصیلات دانشگاهی، احتمال تک فرزندی نزدیک به ده برابر خانم هایی است که از تحصیلات برخوردار نیستند. تک فرزندی مشکلات متعددی را برای فرزند، پدر و مادر و کلان جامعه می‌تواند به دنبال داشته باشد. از آنجایی که احتمال تک فرزندی در خانواده های تحصیل کرده بیشتر است، گسترش این امر ممکن است سبب شود که در آینده‌ای نه چندان دور سهم کودکان با ضریب هوشی بالا در جامعه کمتر شود و به تدریج میانگین ضریب هوشی جامعه رو به کاهش نهد.

فصل پایانی کتاب پیامدها و مشکلات تک فرزندی با عنوان “اگر فرصت خواندن تمام کتاب را ندارید"، به خلاصه ای از مباحث مطرح شده در فصل های قبلی اختصاص دارد که بخشی از فصل پایانی آورده می شود:

ـ وقتی فقط یک بچه دارید، فکرکردن به غیر از او تقریباً غیرممکن است و این مسأله فشار زیادی برای بچه به همراه دارد. هیچکس نمی تواند تمام وقت عالی باشد و بچه ای که احساس می کند همیشه باید خارق العاده باشد ـ چون والدینش اینطور فکر می کنند ـ فشار خیلی زیادی را تحمل می کند، به طوریکه همیشه در لبه ی تیغ زندگی می کند.

ـ داشتن تک فرزند گاهی منجر به توقعات غیرمنطقی و غیرواقع بینانه ای می شود که در والدین چند فرزندی دیده نمی شود و این به این خاطر است که کل عشق و آرزو و امید آنها در وجود یک فرزند جمع می شود. تجربه به والدینی که بیش از یک فرزند دارند، آموخته است که هر بچه ای دارای توانایی ها و شخصیت متفاوتی است. اگر یک بچه سر به هواست و نمی تواند به خاطر آورَد که کفش خود را کجا گذاشته است، دیگری ممکن است یک فرد دقیق و سازمان دهنده فوق العاده عالی باشد.

ـبرخلاف کودکان تک فرزند، بچه هایی که برادر و خواهر دارند، دایم نگران نبودن والدین خود نیستند، آنها نیز به توجه والدین نیاز دارند، اما به واسطه وجود خواهر و برادر کمتر در این زمینه احساس نیاز می کنند. بچه های دارای برادر و خواهر این شانس را دارند که ناراحتی و نگرانی های خود را سر همدیگر خالی کنند، که گاهی اوقات موجب افت عصبانیت آنها می شود.

این کتاب به همت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان و مشارکت دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درسال ۱۳۹۴چاپ شده است.
http://www.yjc.ir

ادامه »

ادامه »

مثل گندم باش!!!
زیر خاک می بَرندش
باز می روید پُرتر،
زیر سنگ می بَرندش
آرد می شود پُربهاتر،
آتش می زنندش
نان می شود مطلوب تر،
?ذات باید ارزشمند باشد.
.
.
.
نظر یادت نره هااااااااااااااااااااااااااااااااا………………….

‍ #لقمان: «من با داروهای مختلف مردم را مداوا کردم، در این مدّت طولانی به این نتیجه رسیدم، که هیچ دارویی بهْتر از #محبت نیست.»
پرسیدن: «و اگر این دارو هم اثر نکرد چه؟»
لقمان لبخندی زد و گفت: «مقدار دارو را افزایش بده!».

‍ ? ‍#افلاطون می‌گوید:

«اﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻢ‌ﻋﻘﯿﺪﻩ هست‌ند، ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ می‌دهند، ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﻋﻘﯿﺪﻩ‌ﯼ ﻣﺎ هست‌ند، ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﻧﺶ!…
ﺁﺩﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺬّﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ #ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ.».

دختر دانش آموزی صورتی زشت داشت . دندان هایی نامتناسب با گونه هایش ،موهای کم پشت و رنگ چهره ای تیره . روز اولی که به مدرسه جدیدی آمد ، هیچ دختری حاضر نبود کنار او بنشیند . نقطه مقابل او دختر زیبارو و پولداری بود که مورد توجه همه قرار داشت .او در همان روز اول مقابل تازه وارد ایستاد و از او پرسید : میدونی زشت ترین دختر این کلاسی ؟ یک دفعه کلاس از خنده ترکید … بعضی ها هم اغراق آمیزتر می خندیدند . اما تازه وارد با نگاهی مملو از مهربانی و عشق در جوابش جمله ای گفت که موجب شد در همان روز اول، احترام ویژه ای درمیان همه و از جمله من پیدا کند اما بر عکس من ، تو بسیار زیبا و جذاب هستی . او با همین یک جمله نشان داد که قابل اطمینان ترین فردی است که می توان به او اعتماد کرد و لذا کار به جایی رسید که برای اردوی آخر هفته همه می خواستند با او هم گروه باشند . او برای هر کسی نام مناسبی انتخاب کرده بود . به یکی می گفت چشم عسلی و به یکی ابرو کمانی و … . به یکی از دبیران ، لقب خوش اخلاق ترین معلم دنیا و به مستخدم مدرسه هم محبوب ترین یاور دانش آموزان را داده بود . آری ویژگی برجسته او در تعریف و تمجید هایش از دیگران بود که واقعاً به حرف هایش ایمان داشت و دقیقاً به جنبه های مثبت فرد اشاره می کرد مثلاً به من می گفت بزرگترین نویسنده دنیا و به خواهرم می گفت بهترین آشپز دنیا ! و حق هم داشت . آشپزی خواهرم حرف نداشت و من از این تعجب کرده بودم که او توی هفته اول چگونه این را فهمیده بود سالها بعد وقتی او به عنوان شهردار شهر کوچک ما انتخاب شده بود به دیدنش رفتم و بدون توجه به صورت ظاهری اش احساس کردم شدیداً به او علاقه مندم . پنج سال پیش وقتی برای خواستگاری اش رفتم ، دلیل علاقه ام را جذابیت سحر آمیزش میدانستم و او با همان سادگی و وقار همیشگی اش گفت: برای دیدن جذابیت یک چیز ، باید قبل از آن جذاب بود ! در حال حاضر من از او یک دختر سه ساله دارم . دخترم بسیار زیبا ست و همه از زیبایی صورتش در حیرتند روزی مادرم از همسرم سؤال کرد که راز زیبایی دخترمان در چیست ؟ همسرم جواب داد :من زیبایی چهره دخترم را مدیون خانواده پدری او هستم . و مادرم روز بعد نیمی از دارایی خانواده را به ما بخشید. تئودور داستایوفسکی عظمت در دیدن نیست عظمت در چگونگی دیدن است ???

#داستان_کوتاه

پیــــرمرد روستا زاده اے بود که یک پســـر و یک اسب داشت؛ روزی اسب پیرمرد فــــرار کـــرد، همه همسایه ها بـــرای دلـــداری به خـــانه پیـــرمرد آمدند و گفتند: عجـــب شـــانس بدی آوردی که اسبت فرار کرد!
روستا زاده پیــــر جواب داد: از کـــجا می دانید که ایـــن از خوش شانسی من بـــوده یا از بـــد شانسی ام؟ همسایه ها با تـــعجب جــــواب دادن: خــــوب معلومه که این از بد شانسیه!
هنوز یک هفته از این ماجــــرا نگذشته بـــود که اسب پیــــرمرد به همراه بیست اسب وحشی به خانه بـــرگشت. این بار همسایه ها بــــراے تبریک نزد پیرمرد آمدند: عجب اقبال بلندی داشتی کـــه اسبت به همراه بیست اسب دیگـــر به خانه بر گشت!
پیر مرد بار دیگــــر در جــواب گـــفت: از کجا مـــےدانید که ایــن از خوش شانسی من بوده یا از بد شانسی ام؟
فـــــــردای آن روز پـــسر پیــــرمرد در میان اسب های وحشی، زمین خــــورد و پایش شـــکست. همسایه ها بار دیگــــر آمدند و گـــفتند: عـــجب شانس بدی! و کـــشاورز پیــــر گفت: از کجـــا مــے دانید که این از خوش شانسی مـــن بوده یا از بد شانسی ام؟
و چند تا از همسایه ها با عصبانیت گـــفتند: خب مـــعلومه که از بد شانسیه تـــو بـوده پیـــرمرد کـــودن!
چــــند روز بــعد نیــــروهای دولتــــے برای ســــربازگیری از راه رسیدند و تمام جـــوانان ســـالم را برای جـــنگ در ســــرزمینی دوردست با خود بردند. پســـر کشاورز پیر به خاطـــــر پاے شـــکسته اش از اعــــزام، مـــعاف شد.
هـــمسایه ها بار دیگـــــر بـــرای تبـــریک به خانــه پیــــرمرد رفتند: عجب شانسی آوردی که پســـرت مــعاف شد! و کــشاورز پیــــر گفت: از کــجا مـــے دانید که…؟
خیلی از ما اتفاقاتی در زندگــــــــے خــــود داشتیم؛اتفاقـــاتی کـــه از نظر ظـــاهـــری بـــرای ما بـــد بوده اند اما براے مــا خـــیر زیادی در آن نهفته بوده است…
خـــــداوند یگــــانه تکیه گــــاه من و توست!
پس…
?بـــه “تدبیرش” اعتماد کـــــن..

?بـــه “حـکمتش” دل بســـپار…

?بـــه او “تـوکــــــــــــل” کـــــن…

?و …بـــه سمت او “قدمـے بردار".

?بعضی آدم ها ،
?انگار چوبِ خشک اند !
?تا عصبانی می شوند ،
?آتش می گیرند
?و همه جا را دود آلود می کنند
?همه جا را تیره و تار می کنند
?اشکِ آدم را جاری می کنند …
?اما بعضی ها این طور نیستند !
?مثلِ عودند …
?وقتی یک حرفی میزنی که ناراحت می شوند و آتش می گیرند ،
?بویِ جوانمردی و انصاف می دهند
?و تمامِ تلاششان را می کنند که تو را آزُرده خاطر نکنند …
?این است که می گویند :
?” هر کس را که می خواهی بشناسی ، در وقتِ عصبانیت و خشم بشناس !